Özgür Ruh

"Özgür ruhlar enderdir, ama gördün mü bilirsin. En basitinden yanlarındayken iyi, çok iyi hissedersin." Charles Bukowski

Bukowski' nin bu sözlerini ilk okuduğumda "woow" dedim. Sonra durup birkaç saniye düşündüm ve sordum kendime. Ben özgür müyüm? Peki sen özgür müsün? Biz, biz özgür müyüz? 

'Gökyüzünü görebiliyorsan, nefes alabiliyorsan özgürsün' dediğinizi duyar gibiyim. Haklısın özgürüm, özgürüz. Peki ya ruhumuz? O özgür mü? 

Özgür bir ruh demek, mutlu bir ruh demek. Yanlarındayken bize çok iyi hissettiren ruhlar mutlu olan ruhlardır. 

Kafesin içine hapsedilmiş bir kuş düşünün. O kafes pırlanta taşlarla da işlenmiş olsa tutsaktır o kuş. Tutsaklık mutsuzluk getirir kuş kendi olamaz, ne iyi hisseder ne de iyi hissettirebilir. İnsan da böyledir, ne pırlanta kafeste özgür olur o ruh, ne de altın kafeste. Ne kendini mutlu edebilir ne de onu kafese hapsedenleri, çünkü tutsaktır. Kuşu da insanı da olduğu gibi kabul etmek gerekir, aksi mutsuzluk getirir. Ruhu özgür, kendisi olabilen her canlı sana da iyi hissettirir kendine de.