Yağmur Damlaları

Sonra yağmur damlaları düştü yeryüzüne. Kimileri kaçtı yağmurdan, kimileri pencereden izlerken gözyaşları süzüldü yanaklarından. Pencereden süzülen damlalar nasıl da birbirlerine dokunmadan usulca yol alıyordu. Birlikte yola devam etmemiz için sahiden dokunmak mı gerekirdi? Sevemez miydi iki insan birbirine dokunmadan? Bedenlerinden önce ruhların birbirine dokunması daha önemli değil miydi?

Bazı şeyler dokunmadan da olurdu aslında ama bazen de dokunmak dünyanın en güzel duygusu olur insana. Eğer sevdiklerinize dokunabiliyorsanız onlara her elinizi uzattığınızda ne kadar şanslı olduğunuzu hissedin. Bazen de birisi gelir hayatınıza sözleriyle dokunur kalbinize. O kişinin doğru kişi olduğunu o zaman anlarsınız. Önceden hayatnıza kim girdiyse kalbinize ulaşacak kadar elini uzatmamıştır belki de size. Bir sürü insan varken etrafınızda aslında yapayalnız hissedersiniz kendinizi ama o kişi geldiğinde bir sürü insanın olması sizin için artık bir şey ifade etmez. Çünkü bir sürü kişinin değil sadece onun olması sizi yalnızlıktan kurtarır.

Belki şu an hayatınızda değil o kişi, belki de yanı başınızda. Belki dokunabiliyorsunuzdur birbirinize belki de sizden  kilometrelerce uzaktadır. Emin olun bunların hiçbir önemi yok, eğer o kişiyi bulduysanız ona sıkı sıkı tutunun çünkü unutmayın ki kalbinize bir daha onun kadar ulaşacak kimse olmayacak. Eğer o kişi daha hayatınızda değilse ve yapayalnız hissediyorsanız unutmayın ki o kişi gelip günün birinde kalbinize dokunacak ve kendinize o zaman bu o kişi mi diye sormaya gerek bile duymayacaksınız. Sadece ama sadece ellerinizi tutmasına izin vereceksiniz. Umarım hepiniz kalbinize dokunan insanları bulursunuz...