Yalnızlığın Asaleti
Bir gün inanıyorum bir gün, yalnızlığımın asaleti içinde nefesimi vereceğim...
Bende düşebiliyorum yoruluyor ve tükeniyorum bazen, canım biraz ilgi istiyor mesela şımarmak da geliyor içimden ama neyse diyorum neyse. Kimsenin sana verecek bir ilgisi yok sevgisi yitik onların, değerleri sahtecilik ile oynuyor her seferinde. Ama ben de insanım değil mi? İstemenin ve istememenin bir sebebi yok, olmamalı.. Ve bir gün inanıyorum bir gün kimseye muhtaç olmayacağım ne samimiyetsiz sevgiye ne de sahte içeren ilgiye. Bir gün inanıyorum bir gün yalnızlığımın asaleti içinde nefesimi vereceğim...
Tepkiniz nedir?
