YANKI

Uzaktan bakarak resmini çizmeye çalıştığımız tüm manzaralar, ancak uzaktan bakılınca “olmuş” olabilirler. Yaklaşın; yaşamadan yazdığımız, kanamadan bulandığımız tüm oradakilerin bizdeki izdüşümüne. Gözünüze çarpacaktır o çiğ, o yapay dokunuş. Simalardaki oturmamış ifade. Ve en mühimi, acının yankısı sadece. Güzel bir resim çizmeyi delice istemek akıl kârı mı? Güzel yaşamaya ne oldu? Ya da sadece yaşadığını çizmeye? Neyi merak ediyorsak o dökülür varlığımızdan. Hazır mıyız merak ettiğimizi idrak etmeye? İhsas etmeye. Ve sahiplenmeye. Daha da ötesi, onun bizi sahiplenmesine razı gelmeye...