Yaşamsal Sorun

Ne güzel söylemiş değil mi atalarımız "insan kulağında zehirlenir her duyduğuna inanma."Gerçekten de çok yerinde bir söz. Her duyulana gereğinden fazla değer vermek kişinin kendi değerini kaybetmesine sebebiyet verir. "Gördüklerimizin dahi yarısına duyduklarınızın hiçbirine inanmamak olmalı" hayat felsefemiz. Ancak refaha, gönül refahına böyle erişilebilir. İnsan Görübüş de hepimiz sözlerimize inanıyor ve güveniyoruz. Onların dayandığı gerçeklerden şüphe etmiyoruz ne söylersek söylediğimizde sonuna kadar samimiyiz , ne zaman böyle hissetmeye başladık bu kadar anlaşılmazlık kafa karışıklığı itiş kalkış tefrika ve fitne var hepimiz ayağımızı gerçek demire bu kadar güçlü ve sağlam şekilde basıyorsak neden hiçbir ortak nokta da buluşamıyoruz? aynı fikirde değil ölçü alacağımız kerteriz sayacağımız bir ortak noktada niye birleşemiyoruz ? Çünkü ortak bir gerçeğe inanmıyoruz. Ölçü alacağımız tartışılmaz kaidelere sahip değiliz. Hepimiz kulaktan dolma bilgilerle gün kurtarıyoruz. Herkes görmek istediğini görüp duymak istediğini duyuyor artık eğrinin yerine doğruyu koyan kalmamış. Ummadıkları noktalarda buluyor insanlar kendini hikayenin sonunda. Neden mi ? Bu yalan dolan çığına bir anlam verilemiyor çünkü. Geriye kalan çaresizce bir yürek çarpıntısı oluyor. Onun için bilip de söylek , söyleyip de dinlememek en büyük dil kirliliği olsa gerek günümüz yaşantısında..