yaşayamıyor, yazamıyor insan
Belki de bunlar normaldir de
Görmeye başladıktan sonra insanın canını yakan
salt gerçeklerdir.
Benliklerinin içinde çürüyen cesetlere çarpmadan
yaşayamıyor insan
yazamıyor.
Tanışıyor, sürükleniyor belki de farklılaşıyor onlarla birlikte
aralarında mutlu kalmak çok zor
haklarında pek bilgim yok, sadece izleyiciyim.
Her birinden çürük kokusu geliyor
Her birinin etinin tadı farklı
Her biri ötekinden başka tür tanrısı var.
İsyan edemiyor içlerinde insan
Isınamıyor bedeni bir türlü
Haz duyamıyorsun yaşayan bir ölüye
Bir tek küsebiliyorsun onlara
Kendince bir eylem oluyor haliyle.
Mutlular mı? Saygısızca
Yoksunlar mı bir şeylerden?
Kibir, gurur, özeleştiriden yoksunlukları var.
Dönebiliyor insan kendi içine onların arasında
Yeminler edebiliyor bir adım geri atmamak üzerine
Dün sevgilin yarın tanımadığın biri
Dün tanrın bugün şeytanın
Önceki gün dostun düşman oluyor
Çok hızlı her şey burada
Üfle üfle üfle
Belki unutursun
Belki silersin ve tekrar başlarsın .
Tepkiniz nedir?