Ay'a Tutkun
Sonuçta herkes gitmeyi bilmeli
Geceyi daha çok seviyorum..
Ay açığa çıkıyor, yıldızlar parlıyor gökyüzünde. Onlara eşlik eden sokak lambaları ise fevkalade bir uyum içinde. Evlerin camından görünen ışıklar renk veriyor karanlığa ;sonra birer birer terk ediyorlar aniden, hiç haber vermeden. Saatler geçtikçe her ışık yavaş yavaş sönüyor. Işıklar söndükçe sanki gece daha da çok hissizleşiyor. Önce evlerin ışıkları sonrasında yıldızların parıltıları sonra sokak lambaları en sonda ay terk edip tamamiyle güneşe bırakıyor yerini ya da daha fazla görebilmek için Güneşi, en son terk ediyor olabilir mi? O da sevgisine biraz daha eklemek için geç gidiyordur belki, bilemeyiz. Fakat bu gece ilk terk eden ay oldu bizi. Neden, küstüler mi acaba birbirlerine, yok küsmemişlerdir sadece kırılmıştır belki. Ay ondan ilk giden olmuştur. Küsüpte Güneşi kırmak istemez değil mi? Halbuki böyle erken giderse yine kırılır, kaçmak yerine neden kalmadı ki? Oysa kalsa daha erken halledebilirlerdi. Belki de ne bileyim sinirlenmiş onu kırmamak için gitmiştir olamaz mı?
Sonuçta herkes gitmeyi bilmeli, döndüğünde daha iyi olması için bunu yapmalı.
Bu sefer de bizi yalnız bırakmış oluyor ama biz kırılmayalım, üzülmesin olur mu?
17'05
Tepkiniz nedir?