VESSELAM

Kasım 11, 2021 - 10:45
Kasım 20, 2021 - 09:33
 0
VESSELAM

   Nicedir yazamıyorum. Yazma isteği gelmediğinden değil, tersine için için saatlerce, bıkmak yorulmak bilmeden, gece gündüz demeden yazmak, yazmak istiyorum. Dağlara, tepelere,yürüdüğüm yollara, yazmak usanmadan uslanmadan, aç susuz sadece yazmak, istiyorum.Zihnim de kabaran bir deniz, tsunami gibi kabarırken, olucaklar, dağılacaklar, kırılacaklar, kaybolacakları, nasıl toparlar nasıl bir hal çareye koyarım, işte bundan korkuyorum.

     Yazarsam geriye dönmemekten, dönersem bulamamaktan, bulursam eskisi gibi bakamamaktan korkuyorum. Bir gün bir yerde olurda rastlarsam kendime işte o vakit tanıyamamaktan...

     Ne zormuş insanın kırıklar içinde, içine bata bata nefes alışı. Nereye baksam, nereye dokunsam, elimde ve gözümde kalışı. Dünyanın içindeki bir zerre iken, kocaman evrene sığamayışı.Sakince, usulca, önemseyerek, özenilerek, severek, sayarak, bilhassa sarılarak geçireceğimiz şu kısacık ömrü, heba edişler, vefasız ve vicdansız yok edişlere, ne demeli bilmiyorum.,

     Sanırsın yeni düzen kurulmuş, dünyanında sonu gelmiş... Ailelerin yapısı değiştiği gibi, toplumların da çivisi çıkmış, politikaların politikliği sarmal bir kısırdöngü. Ahlak, kitap köşelerinde kalan özlü söz. Vefa ise zaten biliyorsunuz sadece semt adı. Nereye gitmeli, nasıl etmeli? Neden sığamıyoruz şu koca dünyaya? Kimi refah bir hayat için göç eder, kimi ideolojisi için orman yakar. Kimi kişisel sarsıntılarını, bir günahsıza dayatır. Kimi küçücük çocuğun yaşam hakkını almakla kalmaz, bide ona kötü bişi yapmadı diye,  şükrederiz.

     Bütün bunlardan nasıl kurtulur ve düzeltiriz? Acil çözüm üretmemiz gerekiyor. İyi insanlar olarak, etrafına dokunup güzelleştirmeyi sevenler olarak acil iyileştirme planı, platformları oluşturmak gerekiyor.Felaket senaryolarına inanıp, çoğaltıp, normalleştirmek, yerine, herşeyi iyileştirebileceğimiz bir dünya enerjisine geçmemiz gerekiyor.

     Sadece kadın cinayeti yok. Olgunlaşmamış kişiliklerin, kişisel hırs ve intikamını, günahsızlara bedel ödetenler var. Üstelik sadece bizim ülkemizde değil, tüm dünyada.Onlar için kadın, erkek, hısım, akraba, çoluk, çocuk, fakir, zengin, fark etmiyor. Evrimini tamamlayamamış kişiliklerin kurbanları oluyorlar. İnsanlık namına bişey yapamamak, zihnimin içinde beni kemirip acı veriyor.

     Çok ama çok yazmak istiyorum. Derdimi, yerde kış kaygısı ile dolanan, karıncaya dahi anlatmak istiyorum. Ağacın yeşili, toprağın bereketi, az ve özün ulvi farkındalığını hücrelerime kadar anlatıp, anlayıp, yazmak ve okunmak istiyorum. Ama en çokda anlaşılmak istiyorum.Ne olur artık insan olduğumuzu unutup, bu dünyada yaşamak için, her canlının birbirine muhtaç olduğunu anlayan, ekolojik sistemin parçası olduğumuzu kavrayan bir varlık olduğumuzu hatırlayalım ve öyle yaşıyalım. Kendimiz için değil, birbirimiz için, bütünün hayrı için yaşıyalım vesselam. 

Tepkiniz nedir?

like

dislike

love

funny

angry

sad

wow