BİR UMUT KALDI GERİYE

BİR  UMUT   KALDI  GERİYE

Mahkum  ediliyorsak  yalnızlık ve karanlıklara,

Sessizce  yitiriliyorsak sokak  aralarında,

Boş  bir  arsada, bir  evin  bodrum  katında,

Ya  da  yürümeye  korkar  olduysak  kaldırımlarda

İçimizdeki  kara  beyinler  yüzünden.

Gün  karanlık, zindan misali oluyorsa gitgide

Sevgiden eser  kalmıyor, vicdanlar sustruluyorsa, 

İnsanlık  bitmek  bilmez  acılarla  sınanıyorsa,

Aydınlığa  düşman  olanlar  yüzünden.

At  izi it  izine  karışmış,

Yönetenler  ibret  misali aymazlıktaysa,

Merhametin  adı  yok, yürekler dondurulmuşsa,

Nezaket  yitirilmiş, değerler  alt  üst  olmuşsa,

Kin  kusup, dini  sömürenler  yüzünden.

Bir  umut  kaldı  geriye  düşlerimizde  sakladığımız

İlmek  ilmek  nakışladığımız  sabır  tezgahlarında 

Çuvaldızı  başkasına değil , kendimize  batırdığımızda,

Ne  karanlık  sokaklar, ne de  suskunluklar  engel  olamaz

Yeniden  aydınlığa  kavuşmamıza….

Müzeyyen/ Aralık 2021