Bu Bir Vedadır, Sessiz Bir Veda

Korhan KÜLÇE'den ''Bu Bir Vedadır, Sessiz Bir Veda'' konulu bir yazı

Eylül 22, 2025 - 23:59
 0
Bu Bir Vedadır, Sessiz Bir Veda
Bu Bir Vedadır, Sessiz Bir Veda

Bir erkek, eşinin sıcaklığından yoksun kaldığında, yüreğinde bir sızı uyanır; sessiz, ama derinden işleyen bir yara. 

Özlem, bir zamanlar birlikte örülen anıların gölgesi gibi peşine takılır, usulca, ama inatla. Kadının gülüşü, bir bahar dalında açan çiçek gibi capcanlıyken, şimdi solgun bir hatıraya dönüşmüştür. O sıcak dokunuş, o bir anlık göz göze bakış, sanki bir rüyadan izler taşıyan uzak bir anı gibi kaybolmuştur.

Evin odaları, balkonun ona ait köşesi, bir vakitler sevgiyle dolup taşarken, şimdi soğuk bir boşlukla yankılanır. Duvarlar, kahkahaların ve fısıldaşmaların izlerini taşır, ama artık o izler, bir yabancının adımları gibi soğuk ve mesafelidir. 

Erkek, bu uzaklığın sebebini çözmeye çalışır; belki bir sözü keskin kaçmıştır, belki bir anlık dalgınlıkla bir hata yapmıştır. Ama cevap, kadının ardına çektiği görünmez bir perdenin gölgesinde saklıdır. Bu, yalnızlık değil, bir kayboluşun sancısıdır; sevdiğinin ruhuna dokunamamanın, onun gözlerinde kendini görememenin buruk acısı.

Sevgi, belki hâlâ bir yerlerde, kalbin kuytu bir köşesinde uykuya yatmıştır. Ama kadın, bu sevgiyi ne bir bakışla sunar ne de bir tebessümle paylaşır. Erkek, o eski ateşin küllerini eşeler; bir sözle, bir jestle, bir umut kırıntısıyla yaklaşır. Lakin her çaba, bir duvara çarpar; sessiz, soğuk, geçit vermez bir duvara. Yakınlığın yokluğu, ruhu usul usul kemirir. 

Erkek, eşinin gözlerinde bir zamanlar bulduğu o dünyayı arar, ama o gözler artık uzak bir ufka dalmıştır; bir zamanlar aşkın vatanı olan o bakışlar, şimdi bilinmez bir denize açılan yelkenler gibidir.

Bu, bir ayrılık değildir; ama bir vedadır, söylenmemiş, sessiz bir veda. Erkek, bu boşlukta ne yapacağını bilemez. İçindeki fırtına, bazen suskunluğa gömülür, bazen de bastırılmaya çalışılan bir çığlık olur. Ama umut, inatçı bir yolcu gibi onunla yürümeye devam eder. O eski günlerin hayali, bir anlık yakınlığın vaadi, bir küçük gülüşün mucizesi hâlâ zihninde capcanlıdır. 

Çünkü sevgi, ne kadar gölgelenirse gölgelen, bir kıvılcımla yeniden alevlenebilir. Yeter ki iki kalp, bir an için olsun, yeniden dans etmeye karar versin.

Korhan KÜLÇE

Tepkiniz nedir?

Beğen Beğen 0
Beğenmedim Beğenmedim 0
Sevdim Sevdim 0
Eğlenceli Eğlenceli 0
Sinirli Sinirli 0
Üzgün Üzgün 0
Vay Vay 0
Korhan KÜLÇE Ben; Kelimelerin sessiz ama derin gücüne erken yaşlarda kulak veren; fakat bu çağrıyı kaleme dökmeye ancak yıllar sonra cesaret eden bir anlatıcıyım. Çocukluk ve gençlik yıllarımda sözcükleri biriktirdim; kimi zaman defterlerin kenarına, kimi zaman zihnimin sessiz koridorlarına notlar düştüm. O yıllarda yazmak, bir eylemden çok bir bekleyişti, zamanla demlenecek bir içsel dilin hazırlığıydı. Yaşamın dönemeçlerinde sessizce biriken gözlemlerim ve iç konuşmalarım, sonunda kelimelere dönüşecek olgunluğa erişti. Yazıya geç başlamam bir gecikme değil, anlatacaklarımın derinleşmesine vesile olan uzun bir iç yolculuktu. Kalemimden dökülen metinlerde bu yolculuğun izleri açıkça hissedilir: kelimelerim acele etmez, duygularım yüzeyde gezinmez; her cümlem, yıllar boyunca içimde taşınmış bir düşüncenin ağırbaşlı yankısıdır. Benim dünyamda zaman yavaşlar, sesler usulca belirir; okur, hem kişisel hem evrensel bir anlatının kıvrımlarında kendi yolunu bulur. Kitaplarım… Onlar, içimde uzun yıllar sessizce yankılanan seslerin kâğıda bürünmüş hâli. Bir gecenin ortasında fısıldanan bir cümleden, bir sabahın ilk ışığında doğan bir düşünceden süzülüp geldiler. Her biri kendi zamanında, kendi mevsiminde yazıldı. Kimi bir yağmurun ince sızısıdır, kimi bir rüzgârın taşıdığı uzak bir hatıradır. Kelimelerimin arasından geçerken, belki kendi hikâyene benzeyen bir yankı duyarsın. Çünkü ben yazarken çoğu zaman kendime değil, sessizce bekleyen o görünmez okura seslenirim. Kitaplarım, yalnızca satırlardan ibaret değildir; onlar, kalbimin sakladığı seslerin, yıllarca konuşmayı bekleyen duyguların suretleridir. Ben sustukça onlar konuşur. Ben geçtiğim yerlerden uzaklaşsam da, onlar orada kalır, kelimelerin vefalı bekçileri gibi. Kitaplarım; Defne'nin Hikayesi - Fethiye'nin Sırları ve Kayaköy'ün Fısıltıları Elif'in Hikayesi - Gölgedeki Kadın Ece'nin Hikayesi - Güneşin Gölgesindeki Sır Alice'in Hikayesi - Küçük Bir Kalbin Yolculuğu Özlem'in Hikayesi - Zeytin Gölgelerinde Bir Tohum Farklı Hayatlar, Farklı Hikayeler İlişkiler Hakkında - 1 Biri Görür, Öteki Hisseder - Şiir Kitabı Sen de Haklısın Korhan KÜLÇE