Bu Ülke

BU ÜLKE :

Necip Fazıl'ı okursun "yobaz" derler,
Nazım Hikmet'i okursun "komünist" derler,
Aziz Nesin okursun "ateist" derler,
Ziya Gökalp okursun "faşist" derler,
Tabuları eleştirirsin "anarşist" derler,
Mazlumdan yana olursun ''düzen bozucu'' derler,
Gereksiz elbise, eşya almazsın "cimri" derler,
Kitap okursun "inek" derler,
Bilgini aktarırsın "kendini beğenmiş" derler,
Namaz kılmazsın ''öteki'' derler,
Baş örtüsü takarsın "gerici" derler,
Karşıt düşüncenin doğrusunu kabul ettiğinde seninle aynı düşüncede olanlar seni aforoz eder.
Bir üniversitede sadece Necip Fazıl okunur, başka üniversitede sadece Nazım Hikmet okunur, ama her iki taraf da ''demokratız'' der,
İlim öğrenmek farz iken öğrenilmeden din sahibi olunur,
İdeoloji sahibi olacağım diye başka fikirlere cephe alınır,
Misafirin çocuğu bardak kırar ''canın sağolsun'' derler, kendi çocuğu kırdı mı ''sakar'' derler,
Hayal kurarsın ''boş iş'' derler, gerçekçi olursun ''duygusuz'' derler.
Hakkını ararsın ''çok sivrilme'' derler, hakkını aramazsın ''pısırık'' derler,
Evlenmezsin ''niye evlenmiyorsun" derler, evlenirsin ''niye çocuğun yok'' derler, çocuğun olur ''ikinci ne zaman'' derler,  çocuk büyür ''ne zaman evlendireceksin'' derler, evlendirirsin ''torun ne zaman'' derler.
Her konuda konuşurlar, hiçbir şey anlatmaz çoğu.
Her gün on hükümet kurar, on hükümet yıkarken evdeki eşiyle çocuğuya bir türlü anlaşamaz.
Tv'de her konuda binlerce uzman konuşur ama hiçbiri ortak konuda uzlaşamaz,
Başkalarını çabuk yargılarken kendimize toz kondurmayız ,
Her sene 15- 20 tane dahi öğrencimiz sınav şampiyonu olur, aradan zaman geçer adlarını sadece yakınları bilir hale gelir.
''Para, şekil mühim değil; önemli olan huzur'' deriz, evlenirken ya güzelliğe bakarız ya da cüzdana bakarız daha çok.
Çocuklarımızdan sevgi davranışı bekleriz ama biz ilgiyi iş arkadaşlarımıza veya konu komşuya gösteririz. Rahmetli Attila İlhan'ın deyimiyle; bu toplum neyi istemediğini bilen ama neyi istediğini bilmeyen durumda. Velakin bu ülkede birçok konumun sahibi olabiliriz ama sanırım en zoru insan gibi olabilmek, yaşayabilmek, davranabilmek.Ve insan olmanın okulu, diploması, yaşı olmuyor.