cevapsız nedenlerim

Çiçeğim,

Hayatım nedenlerle dolu. Şu anda kelimeler aklımdan parmak uçlarıma  büyük bir kararsızlıkla dökülüyor. Neden bu yazıyı yazıyorum? Neden bu fotoğrafı seçtim?  

Bu yazıyı yazma nedenimin cevabını sana şu anda veremem, belki içimi dökmek istedim, belki de ileride içimi dökmekten daha fazlası olacak ama neden mi bu fotoğrafı seçtim? Çünkü bugün çiçek topladım. Ailemden kilometrelerce uzaktayken, başka bir aileyle gittiğim piknikte, kendimden yedi yaş küçük bir çocukla fotoğraf çekildim, sakız çiğnedim, güldüm, eğlendim ve çiçek topladım.

Sanırım ben, küçük yaşta kaybettiğim kardeşimi başka ruhlarda aramak konusunda asla pes etmeyeceğim.

Nedenlerim.

Bana insan olduğumu hatırlatan en güzel nedenlerim sayesinde bugün daha iyi biriyim.