"GEÇMİŞTEN GELECEĞİ DOĞURAN BİR YILDIZIN MEKTUBU"

Bir gün elbet bitecek tüm sıkıntılar, bugünler de geçip gidecek. 
Genelde kollarda gezdirdigimiz maskelerden de arınıp düze çıktığımız zamanlara ulaşacağız.
İşte o an,
saçlarını taramak için can attığım kızım(!).
olur da benim yapamadığımı yapıp sarılmak istersen çocukluğuma;

 "Bir fotoğraf bulmuştum stüdyosunda. O kadar mutlu gülüyordu ki sanırsın tüm huzuru gerçekten sığdırmış hayatına. Yaşadıklarını, gördüklerini dinledim yıllarca.
  Ağzından çıkan hiçbir cümlede ufacık da olsa pişmanlık yoktu. 
  Pişmanlıktan ziyade hüzün beklerdim. Kimse kazık yutmuş kadar dik durmak istemez, 
  ki ben böyle bir teknolojide bile kamburken.
  "Yorgundum"der mesela, "yorgunum" değil. 
  Ben biliyorum ya, yormaz karşısındakini. 
  Akıl vermek için açmaz asla ağzını.
  "Ben böyle yapmıştım, ama sen ben değilsin" der.
   Yine de aynaya baktığımda kendimden önce onu görüyorum, onun ışığından aldığım bu geni seviyorum..
   *bir manzaranın varlığından söz etmişti bir akşam. 
   *Renk değiştiren uzun binaların tepesinde, parlayan iki tane yıldız... 
   *Anlatırken o anı tekrar tekrar yaşıyor, gözlerinin içi parlıyordu. Sanki o yıldızlar ona enerji veriyor, hatta onu hayata bağlıyordu. 
   *Yine de hüzünlü bir yanı dokunmuştu dudaklarına.
   *Unutmuyorum da o hüznün arkasından; güzel olan şeylerin hep elimi uzatacak kadar yakınımda, fakat sandığım kadar kolay avcumda olamayacağını söylemişti.
   *Küçüktüm, şuan daha iyi anlıyorum.
   *.
   *.
   *.
   *Gökyüzü kadar özgürüm onun sınırlarında. Gökyüzü kadar derin ve emek harcanmış...