HAYAL DENİZİ

HAYAL  DENİZİ                                                            

Gecenin kör karanlığında,

Bir hayal denizinde buldum kendimi.

Ruhum bedenimden sıyrılmış,

Bir ateş mağarasında gizliydi sanki.

Zamanlar tükenmiş, zamansızlığa dönmüş.

İmkanlar yok olmuş,  imkansızlık  ta karar noktasında,

Yaşamın anlamı gelmekten çok gitmek gibiydi.

Bir başka dünyanın sarhoşluğunda kalmış,

Bu dünya ile o dünya arasında,

Gerçek ile rüya arasında savrulup duruyordum.

İçim adeta engin denizlerde kolaylıkla yol alıp ta

Sığ sularda dengesi bozulup kırılan büyük dalgalar misali

Bir kıyıdan ötekine çarpar gibiydi.

İnsan ancak bildiği denizler kadar korkusuz,

Bilmediği okyanuslar kadar korkuya yenik düşmeye hazırdı.

İşte öylesine bir gizemin içinde,

Korkusuzlukta korkuya,

Kalabalıkta yalnızlığa,

Koşmanın kanatlanmaya

Bağlandığı bir yol ayırımındaydım.

Bedenim ruhuma hükmedemez olmuş,

Kendi dünyamın içinde boğulmuş

Aradığımı bulmanın en doğru yolunun

Kaybetmekten geçtiğini çoktan anlamıştım aslında.

Müzeyyen

2020