Bazı insanlar vardır, bir günleri diğerine benzemez ama dertleri hep aynıdır.
Sürekli şikayet eden insanlardır
Hayatında güzel şeyler olsa bile, gözünü hep eksik olana diker.
Ya hava fazlasıyla sıcaktır ya da soğuktur, ya insanlar vefasızdır ya da kader ona adil davranmamıştır.
O aslında mutsuz değildir; mutsuz olmayı alışkanlık hâline getirmiştir.
Şikayet, onun için bir iletişim biçimidir artık.
Duyulmak, fark edilmek, ilgi görmek ister, ama sesi hep sitemle karışır.
Kendini anlatmak yerine, hayata sitem ederek var olduğunu sanır.
Bir süre dinlersin, anlamaya çalışırsın.
Ama fark edersin ki, çözüm değil, yankı arıyordur.
Sen “düzelir” dedikçe, o “ama yine de...” diye başlar.
Çünkü bazı insanlar sorun çözülürse değil, sorun konuşulursa huzur bulur.
Oysa bilmez ki, şikayet büyüdükçe huzur küçülür.
Hayat, sürekli yanlış giden bir şeyler arayarak yaşanmaz.
Her söz, kalbi biraz daha karartır.
Her sitem, sevgiye küçük bir çizik atar.
Ve sonunda insanlar birer birer uzaklaşır.
Çünkü kimse, her gün bulutlu birinin gölgesinde kalmak istemez.
Sürekli şikayet eden insan, farkına varmadan yalnız kalır.
O zaman susar.
Belki ilk kez sessizliğinde duyar gerçeği:
Bazen hayat değil, bakış açısı yorar insanı.
İçinde biraz minnettarlık filizlendiğinde, dünya bile güzelleşir aslında.
Ama önce şunu fark etmesi gerekir:
Güzellik, sürekli şikayet edilen bir yerden değil, şükredilen bir kalpten doğar.
Yazan
Korhan KÜLÇE
26/10/2025
Korhan KÜLÇE
Ben;
Kelimelerin sessiz ama derin gücüne erken yaşlarda kulak veren; fakat bu çağrıyı kaleme dökmeye ancak yıllar sonra cesaret eden bir anlatıcıyım. Çocukluk ve gençlik yıllarımda sözcükleri biriktirdim; kimi zaman defterlerin kenarına, kimi zaman zihnimin sessiz koridorlarına notlar düştüm. O yıllarda yazmak, bir eylemden çok bir bekleyişti, zamanla demlenecek bir içsel dilin hazırlığıydı.
Yaşamın dönemeçlerinde sessizce biriken gözlemlerim ve iç konuşmalarım, sonunda kelimelere dönüşecek olgunluğa erişti. Yazıya geç başlamam bir gecikme değil, anlatacaklarımın derinleşmesine vesile olan uzun bir iç yolculuktu.
Kalemimden dökülen metinlerde bu yolculuğun izleri açıkça hissedilir: kelimelerim acele etmez, duygularım yüzeyde gezinmez; her cümlem, yıllar boyunca içimde taşınmış bir düşüncenin ağırbaşlı yankısıdır. Benim dünyamda zaman yavaşlar, sesler usulca belirir; okur, hem kişisel hem evrensel bir anlatının kıvrımlarında kendi yolunu bulur.
Kitaplarım…
Onlar, içimde uzun yıllar sessizce yankılanan seslerin kâğıda bürünmüş hâli.
Bir gecenin ortasında fısıldanan bir cümleden, bir sabahın ilk ışığında doğan bir düşünceden süzülüp geldiler.
Her biri kendi zamanında, kendi mevsiminde yazıldı.
Kimi bir yağmurun ince sızısıdır, kimi bir rüzgârın taşıdığı uzak bir hatıradır.
Kelimelerimin arasından geçerken, belki kendi hikâyene benzeyen bir yankı duyarsın.
Çünkü ben yazarken çoğu zaman kendime değil, sessizce bekleyen o görünmez okura seslenirim.
Kitaplarım, yalnızca satırlardan ibaret değildir;
onlar, kalbimin sakladığı seslerin, yıllarca konuşmayı bekleyen duyguların suretleridir.
Ben sustukça onlar konuşur.
Ben geçtiğim yerlerden uzaklaşsam da, onlar orada kalır, kelimelerin vefalı bekçileri gibi.
Kitaplarım;
Defne'nin Hikayesi - Fethiye'nin Sırları ve Kayaköy'ün Fısıltıları
Elif'in Hikayesi - Gölgedeki Kadın
Ece'nin Hikayesi - Güneşin Gölgesindeki Sır
Alice'in Hikayesi - Küçük Bir Kalbin Yolculuğu
Özlem'in Hikayesi - Zeytin Gölgelerinde Bir Tohum
Farklı Hayatlar, Farklı Hikayeler
İlişkiler Hakkında - 1
Biri Görür, Öteki Hisseder - Şiir Kitabı
Sen de Haklısın
Korhan KÜLÇE
Beğen
0
Beğenmedim
0
Sevdim
0
Eğlenceli
0
Sinirli
0
Üzgün
0
Vay
0
