İnsan Olmak
Bir mucize olarak insan olmak '
Fotoğraf çekmeyi seviyorum.
Bana bir arayışın sonucu gibi geliyor özünde.
Güneşin, Dünyaya 149,597 milyon kilometre uzaktan uzanan kollarını tekrar görmeyi sağlıyor.
Minicik bir vizörden görünen daha sihirli geliyor insana.
O zaman anlıyor ve diyor ki dünya ne güzel bir yer.
Dünya hep şahane bir yer aslında.
Her an, sürekli.
Gözle görünenlerin büyüleyiciliği zamanla sıradanlaşıyor sanırım çoğu insan için.
Elimizin altında, sahip olduğumuzu düşündüğümüz tüm mucizeler gibi onu da öyle normalleştiriyoruz ki büyüsü bozuluyor.
Ruhu kayboluyor.
İnsanların bu halini hep garipsemişimdir.
Tat almak, görmek, hissetmek, konuşmak, sezmek, duymak, koklamak, anlamak çok olağan geliyor diye düşünüyorum.
Aslında hepsi ayrı ayrı ne kadar da mucizevi şeyler.
Bu mucizelerin gözardı edilişi beni bir nebze üzüyor.
Ve bu kıymet bilmeme hali çok şımarıkça, saygısızca geliyor bana.
Bunların kıymeti bilinse, değeri anlaşılsa daha yararlı şeyler için kullanırız onları, sevmeyi, şefkatli olmayı iliklerimizde hissederiz. Bir kelam ederken bin defa düşünüp onun muhteşemliğini boşa harcamak istemeyiz gibi geliyor.
Kuşları duymayı kornaya tercih ederiz.
Gün batımını havai fişeklere.
Bir kirazı, parlak bir mücevhere.
İnsan kendindeki sıradışılığı farkedip kabul edince anlayacak kendisinin ve dünyanın ne kadar muazzam bir yer olduğunu.
Belki bu yüzyılda değil ama mutlaka bir gün.
Sevgiyle.
Teşekkürler Dünya ????✨????????
Tepkiniz nedir?