İyi ki Ümidim Var
Yolun sonu başı farketmez aslolan asıl hayat
Kaç virajı döndüm kimbilir bu hayatta
Hız kesmeden savrularak.
Beni bekleyenin ne olduğunu bilmeden.
Bazen de yavaş yavaş
Yavaş derken, kaçırdıklarımdan habersiz.
Bıkıp, usanıp sabırsızlıkla
Yolun sonunu beklediğim çok oldu
Oldu olmasına ama ne garip,
Kalasım da geldi o yolda.
Sonu mu,başı mı hayat ?
Hangisine sığınsam farketmez dediğimde oldu
İçimdeki kararsız sese bir lafım var.
Bilmiyor ki en son yol, asıl varış,
Ümidini kaybetmemek.
Ümidi verene, sığınmak.
Sığındım deyipte kaybedenin olmadığı
O yolu, ümidi verene
Sığındım ,inandım bin şükür.
Tepkiniz nedir?
