Karmaşık Zihnimizi Sarmalı
Sarmaşığın içinde kendimi bulamıyorum...
Zihnimizin içindeki düşüncelerin, fikirlerin veyahut isteklerin her birini bir yol olduğunu düşünelim. Adım adım ilerleyip bakalım o yolun sonuna hangi yolda ne kadar düşüyoruz öğrenelim her bir adım da, peki bu kadar ile biter mı sonucu görmek yada biz o yolu bitirdiğimiz de İlk adım attığımız da ki gibi olur muyuz? Karmaşık olan bu yolları düzene sokmak için kaç kere düşüp yara almamız gerekiyor.. Yollar gittikçe uzuyor ve karışıp bizi de içine sarmalıyor bir sarmaşık gibi ... Sarmaşık çözülür mü? Yollar ferâhâ erer mı? Peki bunlar olduğun da biz hala biz olur muyuz?...
Tepkiniz nedir?