Kırık Kalem İzleri
Duyarsızlaşma Üzerine (I.)
Ah! Her yanım CAN kırığı...
Düşündükçe batıyor gözyaşları vicdan etime...
Yanıyor, kendime ilke edindiğim tüm üstün duygular.
Değerlerim boynuma dolanıyor.
Akıl sehpasında idam ediyorlar beni.
Gönül... Ah! Gönlüm...
Kemikleri görünüyor yalnızlıktan.
Hiç mi sevmedin beni, diyen sevgilinin hayaleti gelip rahatsız ediyor beni.
Ve durmadan soruyor cellat:
Senin tanrin nerde?
Ben susuyorum...
Ruhum inliyor...
Bu zalimlik niye?
Tepkiniz nedir?