MUSALLA TAŞİ SESSİZLİĞİNDE

MUSALLA TAŞİ SESSİZLİĞİNDE

Bir şarkı duyulur uzaktan, içten içindekilere dokunarak

Hüzün çöker içine, gözlerin nemlenir,

Sözcükler titrer dökülür dilinden.

Kalbini titreten yerden tutar,

Ve acıtır inletir kabuk tutan nefesinden.

Kendinden kendine yabancılaşirsin.

Kabullenmez inkar edersin yaptıklarını,

Nefesini tutarsan belki geçer unutursun.

Ayakların getirir o sokağın o durağına

Ömrünü avuçlarına bırakmak istersin

Hayalleri dolanır bedenine, sendelersin

Yalpalayarak ayakta durmaya çalişirsin

Hüzünler gelir  karabulut olup gözlerine

Sağınaklar süzülür gözlerinden

Geçmişini silip süpürür.

Sen halen eski sokağın o durağında...

O anda buz gibi musallla taşı sessizliğinde

ruhsuz....mecalsiz acıların avuçlarında.