Olasılıklar sokağı…

Araftayım ve hayattayım,

Bunlar şükür sebebimken 

Niyaz edemem biliyorum,

Lakin, 

Ruhumun bedenimden defalarca çıkıp,

Beni hırpalamasına da artık dayanamıyorum.

Dön desem, mantığıma haksızlık,

Dönme desem, yüreğime yazık,

Söyle,

Yine buluşur muyuz sevdiceğim?

Benim Arafım bu Dünyada 

Seninki de sanırım

Beni duyduğun yağmurlarda.

Gelme artık,

Gelirsen bulacağın ben

Bıraktığın ben olmayacak,

Seninde arafında kasırgalar kopacak,

O karanlıkta sende bir el bekleyeceksin,

Belkide o boşluğu 

Sende benim kadar seveceksin.

O olasılıklar sokağındaki boşluğu.

Ve ben o sokağı bile,

Sırf sen seviyorsun diye seveceğim.

Gelme! Çünkü daima seni değil,

Bende var ettiğim seni seveceğim…