Sayfalarca Yazdım Onu

Temiz bir sayfa açtım önüme... Yazacağım onu biliyorum. Tüm birikmiş sayfalara onu yazmamış gibi yeniden yazacağım. O sayfayı da kirletmiş olacağım ama bunu bırakamıyorum. Kalem yönünü biliyormuşçasına kendi hareket ediyor; o an ben değil, o beni kullanıyor. 

Ben istemedim ki, onu sayfalarca biriktirmek... 

Konuşmak, anlatmak istedim belki de ilk defa; yolumun yanlış olduğunu bilsem de denedim..  

Ben istemedim her satırıma onu yazmayı, buna mecbur kaldım. Ağzımdan çıkmak yerine, kalem üstlendi kelimeleri kullanmayı.

Şimdi her satırımda o varken, tekrar kirlendi bir sayfa daha. Peki sayfa mıydı kirlenen, yoksa kalbim miydi her adımda onunla dolan.?

Ona, onu anlatmak için aralamıştım dudaklarımı..

O ise bir kelime çıkmadan tıktı tüm kelimeleri ağzıma. 

Oysa ne çok isterdim; ona, onu anlatmayı...

Anlatmak istediğim binlercesini döktüm sayfalara...

Fakat o hiç bir zaman bilmeyecek bunları...

04'12