Sen…
Sabahın ilk ışığında doğan sessiz bir güneş,
Kendi yorgunluğunu saklayan, dünyayı aydınlatan bir nefestesin.
Gülüşün odaları sarar, ışıkla dolar her köşe,
Bakışların suskunluğun içinde bile şiir taşır söze.
Kırıldığında gözyaşın akar, nehir olur usulca,
Ama susarsın, çünkü sessizlik de cevaptır bazen kula.
Sen,
Bir annenin şefkatiyle sarar,
Bir dostun sadakatiyle büyütür,
Bir savaşçının cesaretiyle korursun her yanını.
Toplumun dar kalıplarına sığmaz ruhun,
Kendi yolunu çizersin, kendi hikâyeni kurarsın,
Güzelliğin aynalarda değil, duruşunda saklı,
Ve sözlerinde, dünyaya kattığın anlamda yankı.
İçindeki ateş, gecenin karanlığını deler,
Umudu en çetin fırtınalarda bile filizlendirir, büyütür, seyreder.
Sen bir hikâyenin kahramanı,
Bir zamanın ilham kaynağı,
Bir geleceğin sessiz mimarısın, yıldızların tacı.
Sevgiyle büyütür, acıyla olgunlaştırır,
Umudun kanatlarıyla yeniden doğarsın, hayatı kucaklatır.
Ve unutma:
Sen, varlığınla, her nefeste,
Dünyayı güzelleştirirsin, seninle her yer başka nefeste. ?✨
Yazan
Korhan KÜLÇE
www.korhankulce.com
Korhan KÜLÇE
Ben;
Kelimelerin sessiz ama derin gücüne erken yaşlarda kulak veren; fakat bu çağrıyı kaleme dökmeye ancak yıllar sonra cesaret eden bir anlatıcıyım. Çocukluk ve gençlik yıllarımda sözcükleri biriktirdim; kimi zaman defterlerin kenarına, kimi zaman zihnimin sessiz koridorlarına notlar düştüm. O yıllarda yazmak, bir eylemden çok bir bekleyişti, zamanla demlenecek bir içsel dilin hazırlığıydı.
Yaşamın dönemeçlerinde sessizce biriken gözlemlerim ve iç konuşmalarım, sonunda kelimelere dönüşecek olgunluğa erişti. Yazıya geç başlamam bir gecikme değil, anlatacaklarımın derinleşmesine vesile olan uzun bir iç yolculuktu.
Kalemimden dökülen metinlerde bu yolculuğun izleri açıkça hissedilir: kelimelerim acele etmez, duygularım yüzeyde gezinmez; her cümlem, yıllar boyunca içimde taşınmış bir düşüncenin ağırbaşlı yankısıdır. Benim dünyamda zaman yavaşlar, sesler usulca belirir; okur, hem kişisel hem evrensel bir anlatının kıvrımlarında kendi yolunu bulur.
Kitaplarım…
Onlar, içimde uzun yıllar sessizce yankılanan seslerin kâğıda bürünmüş hâli.
Bir gecenin ortasında fısıldanan bir cümleden, bir sabahın ilk ışığında doğan bir düşünceden süzülüp geldiler.
Her biri kendi zamanında, kendi mevsiminde yazıldı.
Kimi bir yağmurun ince sızısıdır, kimi bir rüzgârın taşıdığı uzak bir hatıradır.
Kelimelerimin arasından geçerken, belki kendi hikâyene benzeyen bir yankı duyarsın.
Çünkü ben yazarken çoğu zaman kendime değil, sessizce bekleyen o görünmez okura seslenirim.
Kitaplarım, yalnızca satırlardan ibaret değildir;
onlar, kalbimin sakladığı seslerin, yıllarca konuşmayı bekleyen duyguların suretleridir.
Ben sustukça onlar konuşur.
Ben geçtiğim yerlerden uzaklaşsam da, onlar orada kalır, kelimelerin vefalı bekçileri gibi.
Kitaplarım;
Defne'nin Hikayesi - Fethiye'nin Sırları ve Kayaköy'ün Fısıltıları
Elif'in Hikayesi - Gölgedeki Kadın
Ece'nin Hikayesi - Güneşin Gölgesindeki Sır
Alice'in Hikayesi - Küçük Bir Kalbin Yolculuğu
Özlem'in Hikayesi - Zeytin Gölgelerinde Bir Tohum
Farklı Hayatlar, Farklı Hikayeler
İlişkiler Hakkında - 1
Biri Görür, Öteki Hisseder - Şiir Kitabı
Sen de Haklısın
Korhan KÜLÇE