Senin Sevmeme İhtimalini Unutuyorum

Bugün şöyle bir söze denk geldim; "Bazı insanları sebepsiz seversin, bazılarına bin sebep arar yine de sevemezsiniz." (Neyzen Tevfik). İçimdeki sebebi olmayan sevginin ağırlığını hissettim o an. Düşünüyorum da neden? diye aşk mı acaba? dediğim günlerim oldu. Bulamadım adını koyamadım bir isim. Kaldı, kaldın. Sadece kalbimin bir köşesinde öylece kaldın. Sebepsizliğim en güzel sonucu oldun, kabul. Ama ne yapacağım ben? Yoksun ki. Her gün seni arıyorum olmayan yerlerde, bir şarkının tek bir sözüne seni sığdırarak günlerimi yitiriyorum. Seninle aldığımız o kitap varya hani birlikte okuyacağımız ama okuyamadığımız o kitap. Ben okuyamadım o kitabı bitiremedim. Belki bir gün bir yerde rastlarsak senle sorarsan bana o kitabı 'Sensiz bitirdim ben' demek ağır gelir bana. Sana da ağır gelir hem, gelir değil mi? Gelsin gelmeli gelmeme düşüncesini siliyorum aklımın her köşesinden. Çünkü ben seni hep sevmiş gibi hatırlayacağım...☘️