Yolculuk

  Bir insanın ömrü aslında bir yolculuktan ibarettir. Ömür yolculuğumuz doğum ile başlar ve ölüm ile son bulur. Uzun bir yolculuktur bu. Mola vermek, dinlenmek gerekir. Bu molalar yolumuzu uzatır. Kimine göre kötü kimine göre iyi birşey olan yolun uzaması düşüncesini ben kendime göre yorumlayarak her zaman olduğu gibi sizi motive etmek istiyorum. 

  Normal bir yolculukta olsak ve yolumuz uzasa hepimizin sinirleri bozulur. Ama bu yolun sonunda ölüm olursa eminim ki bir çok kişi yolun uzamasını, yaşamın devam etmesini ister. Ama bu düşünceme ters olan bir nokta var. Bazı insanlar yaşamının bitmesini ve 'hayat' adlı cehennemin son bulmasını ister. Buna da yaşamdan zevk almama denir. 

   Daha önceki bloglarımdan birinde de söylediğim gibi hayatın tadını çıkarmak için kısa bir zaman var. Aslında çok uzun olan bu süre, hayatın tadını çıkarmadan yaşayınca kısacık olabiliyor. Sona geldiğini hissedince anlıyor insan ne kadar fazla zaman kaybettiğini. Kısa zaman kalınca da hiçbir şeyin tadı çıkmadığı gibi, hayatın da tadı çıkmıyor. 

  Bundan dolayı hayatın tadını çıkararak 'ömür' adlı yolculuğumuzu uzatabileceğimizin altını çizmek isterim. Eğer yaşamın süresini uzatmak isterseniz, hayatın tadını çıkarmayı deneyebilirsiniz. 

  Son olarak tanımadığım dostum, daha önceki bloglarımda da söylediğim gibi aynanın karşısına geç ve gülümse. Gülümsemenin sana ne kadar yakıştığını gör. Bunu başkaları için değil kendin için yap. Yolculuğunu uzatmak istersen yazdıklarım yanında olacak. Hayatın tadını çıkar. Çünkü çok az zamanın kalmış olabilir. 

Kendini sevmeyi başarabildiysen, seni seviyorum...