ZAMANA YOLCULUKTA GENÇ BİR MÜHENDİS
Gençlerin kanayan yarasında saklı cümleler...
ZAMANA YOLCULUKTA GENÇ BİR MÜHENDİS
Bugünkü zamana yolculuğun konuğu samimi, Güler yüzlü,İnsan ilişkilerinde başarılı Karadeniz Teknik Üniversitesi Jeoloji Mühendisliği bölümü mezunu Emre KESEN. Kendisi ile hayata dair söyleşi gerçekleştirdim.
VAHAP : Emre KESEN seni tanıyabilir miyim?
EMRE : 1989 Batman doğumluyum. İlk ,Orta ve lise öğrenimimi Batman’da tamamladıktan sonra; Karadeniz Teknik Üniversitesi jeoloji mühendisliği bölümüne yerleştim . Dört yıllık öğrenim süresinde okulu bitirdim. Şuan özel bir şirkette işimle yakından alakası olmayan bir pozisyonda çalışmaktayım.
VAHAP : Çocukluğunda yapmayı en çok yapmayı sevdiğin şey neydi ?
EMRE : Çocukluğumu pek hatırlamam ama! Dışarıda oyun oynamaktan keyif alırdım.
VAHAP : Hayalin ne ? Gerçekleştirebildin mi ?
EMRE : Hayalim her zaman iyi bir müzisyen olmaktı ama ! Bu işi profesyonelliğe taşıyamadım . Çünkü ; Doğru yönlendirmelerim olmadı… Ama! Müzikten de hiç kopmadım. Üniversitede bateristlik yaparak çok güzel paralar kazandım. Ayrıca; Gitar ,Bağlama çalabiliyorum. Yani kısaca ; Müzisyenlik benim ruhumda var ama olmadı. İnsanın bu hayatta istedikleri her zaman olmuyor… Kısmet değilmiş.
VAHAP : Hangi mesleği icra etmek isterdin ? Neden ?
EMRE : Aslında bunun cevabını verdim. Yine de şöyle devam edeyim .
Doğru yönlendirilme bu hayatta çok önemli . Nedeni ise; Bence bir müzisyen eline enstrümanı aldığında yaşadıkları ve yaşanmışlıkları ona hayat katarak bu duyguyu insanlara aktarabiliyor. Bundan daha güzel bir şey olmaz… Ben bu yüzden iyi bir müzisyen olmayı istedim ama olmadı. Ayrıca ; Ben ritimciyim bu işi amatör yapıyorum . Profesyonel anlamda bu işi yapmak isterdim. Hayatım sadece ona odaklı olmalıydı!...
VAHAP : Türkiye’de en çok gezip görmek istediğin yer neresi ? Neden ?
EMRE : Ülkenin bir çok yerini gezdiğim için çok büyük heyecanlarla görmek istediğim bir yer pek kalmadı. Ama ! Yeni yerleri tabiki de keşfedip görmek isterim .
VAHAP : Aşkın dillerde dolandığı , Sevginin azaldığı bu devirde senin için hangisi ağır basıyor ? Neden ?
EMRE : Bana kimse Aşk’tan ve Sevgiden bahsetmesin . Emin olun ki ; Bu iki şey sadece dillerde kalmış . Çünkü ; Siz sevdiğiniz kişiye ne kadar fedakarlık yaparsanız yapın!... Gerçek sevgiyi göremezsiniz . Her ikisi de bana göre boş ve yersiz … Sadece insanların birbirlerini kandırdığı dalga geçtiği şeyler olmuş artık.
Hangi Aşk?
Hangi Sevgi ?
VAHAP : Neden böyle bir tepki verdin ? Yaşadığın senin unutamadığın birşey mi yaşadın ?
EMRE : Ben sevdiğim kadın için ailemi ve asıl mesleğimi bırakıp buraya geldim. Ama ! O ne yaptı? Koskoca beş yılı hiçe sayıp ; Ben buraya geldikten sonra bir gecede beni terk etti. O yüzden kimse bana Aşk ve Sevgi demesin...
VAHAP : O zaman bir sözünde seven insanlara ve Gerçekten sevmeyi bilenlere gelecek sanırım . Haksız mıyım ?
EMRE : Sevgi ,Aşk karşındakine özellikle; İnsan olduğu için değer vermek. İnsana aşık olmak onu sevmek . Onu sahiplenmek benim için o kadar kutsal ki ; Ben bu kutsallığı kimseyle tartışmam ve kimseye sorgulamam... Çünkü; Ben bu hayatta değer yargılarım Aşkım , Sevgim, Dostlarım ve Sevdiklerim için varım. Ben her zaman doğru ne ise ; Onu yapmaya çalıştım .
VAHAP : Sevgiyi üç kelime ile özetler misin ?
EMRE : Bu kelimenin bende bir anlamı ve önemi olmadığı için, Anlamsız ve önemsiz şeyleri yorumlamayı pek sevmem .
VAHAP : Üniversite okumak , Sonrasında mezun olmak nasıl bir duygu ?
EMRE : Emin olun ! Bu zamanda bu sıfatın bir önemi kalmamış … Etraf mezun olanlarla dolu. Mezun olmuş ama ! İş ,Güç yok … Ne yapayım böyle bir mezuniyeti . Tabiki de ! Okumak güzel bir duygu ama ! Okul biterken de bir yerlere gelebilmeli .
VAHAP : Neden Jeoloji Mühendisliği ?
EMRE : Bir nedeni yok aslında. Üniversite okumak için gittim. Eğer ki ; Sonucun bu şekilde olacağını bilseydim !... Emin olun gidip okumazdım.
VAHAP : Son olarak ; Genç bir Mühendis olarak senin gibi bu bölümü okuyan ya da başka bir bölümde devam eden ve mezun olan genç arkadaşlara neler söylemek istersin?
EMRE : Sadece bu olabilir! Doktor, Mühendis , Avukat , Çöpçü kim olursak olalım… Bence ilk önce insan olmayı becermeliyiz . Yoksa; Sıfatların hiç bir önemi yok. Önce insana Saygı ve Sevgi gelir . Birbirimize seviyeli bir şekilde yaklaşalım ki ; Hayat güzelleşsin ve insanca yaşam olsun… Son bir şey daha eklemek istiyorum :
Kürt , Türk , Çerkez , Laz vesaire … Hangi dine, Dile ve Irka sahip olursak olalım! Önce insan olalım…
VAHAP : Sevgili dostum Emre KESEN. Yoğun bir tempoda çalıştığın bu zamanda bana vakit ayırıp; Zamana Yolculuğa Konuk olduğun ve verdiğin samimi cevaplar için teşekkür ederim . bundan sonraki yaşamında ve Çalışmalarında başarı dolu yıllar dilerim.
EMRE : Saygı değer Abdulvahap Bey . Zamana Yolculuk’a beni konuk ettiğiniz, Bu güzel söyleşiye konuk ettiğiniz için teşekkür ederim . İlerlediğiniz bu yolda başarılarınızın devamını dilerim…
Tepkiniz nedir?