BENSİZ GÖNLÜM

BENSİZ GÖNLÜM

Seyretmeye izin verseler keşke, sadece seyretmek uzaktan. Kimsenin görmediği bir köşe olsun ama bir başıma

Bazen takılmak istiyor insan bir başına, hatta başını bile taşımak ağır geliyor ya neyse 

Gönlüme yüklediklerimi de yolda bırakmak vardı ama
Durağı geçtim geri dönemem

Geri dönemem artık
Son treni
Yakalamışken
Yolculuğum tek başıma

Yalnızlığım eşlik ederken yolculuğumda,
Gönlümdekilere eşlik eden var mıydı?
Belki de varlığım yokluğumda
Belki de gönlüm yolculuktaydı.

Belki de bendim en büyük yol arkadaşım
Belki bu hiçlik kimsesizlik değil
Kendimsiz olmaktı yalnızca
Gönlüm mevsimi bekleyen bir kuş gibi şimdi
Sadece yolundan haberi var
Yolculuğu gün ışığına bakar…

İstemiyorum yokluğunda varlığıda
Gelmesinler peşimden
Ben benden bile yorulmuş
Ben bensiz yollarda

Ben bile benden yorulmuş
Darılmış umutlarına
Issızlık benliğime işlemişken
Ne kadar yol alırım burada?
Hayallerim parcalarını arıyorken
Hüznüm bensizliğin ortasında.⁩