BENSİZ GÖNLÜM
Merhaba. Kerime, Ayça ve Sena Nur arkadaşlarımızla yazdığımız ortak şiirimizdir.

BENSİZ GÖNLÜM
Seyretmeye izin verseler keşke, sadece seyretmek uzaktan. Kimsenin görmediği bir köşe olsun ama bir başıma
Bazen takılmak istiyor insan bir başına, hatta başını bile taşımak ağır geliyor ya neyse
Gönlüme yüklediklerimi de yolda bırakmak vardı ama
Durağı geçtim geri dönemem
Geri dönemem artık
Son treni
Yakalamışken
Yolculuğum tek başıma
Yalnızlığım eşlik ederken yolculuğumda,
Gönlümdekilere eşlik eden var mıydı?
Belki de varlığım yokluğumda
Belki de gönlüm yolculuktaydı.
Belki de bendim en büyük yol arkadaşım
Belki bu hiçlik kimsesizlik değil
Kendimsiz olmaktı yalnızca
Gönlüm mevsimi bekleyen bir kuş gibi şimdi
Sadece yolundan haberi var
Yolculuğu gün ışığına bakar…
İstemiyorum yokluğunda varlığıda
Gelmesinler peşimden
Ben benden bile yorulmuş
Ben bensiz yollarda
Ben bile benden yorulmuş
Darılmış umutlarına
Issızlık benliğime işlemişken
Ne kadar yol alırım burada?
Hayallerim parcalarını arıyorken
Hüznüm bensizliğin ortasında.
Tepkiniz nedir?






