ÇOCUK BAYRAMI VE BEN
Çocuklar aydınlık geleceğin yeni ufukları. Çocukların izinden giderseniz sizlere öğretecekleri çok şeyler olur...
ÇOCUK BAYRAMI VE BEN
Yıllar geçse de vazgeçemediğiniz hiç bir zamanda vazgeçemeyeceğiniz bir takım şeyler vardır. Çocukluğumu geçirdiğim yaşadığım mahalleye bir yolculuk yaptım .Etrafa şöyle bir bakındım.Mahalle eski güzelliğini yitirmemiş aynı güzellikte kalmıştı. Eski oturduğumuz eve bakınca,O an hayallerim canlandı. Mahallede oynadığımız oyunlar ve komşular bir anda gözümün önüne geldi,Seyre daldım. O an!Mahallede gözüme bir kaç çocuk ilişti. Bayramınız Kutlu Olsun dedim.Geleceğin nesli olan genç bireylere. Zira; bugün 23 NİSAN neşe doluyor insan…Hep bir ağızdan bana teşekkür ediyor, Aynı zamanda sizinde diyorlar.
Umut dolu gözlerle tek tek hayallerini soruyorum? Gençlerden biri doktor olup,Hastalara şifa dağıtacağım diyor. Bir diğeri; Mühendis derken;bir diğeri daha farklı bir yaklaşım sergileyip, Bende futbolcu olacağım dedi . Duygu dolu bir anın gözlerime yaş düşürmesi ile bir tebessüm ettim.Hepsi birden ağabey bizimle maç yaparmısın? Diye soruyorlar bana. Açıkçası uzun zamandır top oynamıyordum.Ama; Onları bu güzel günde onların bayramında kırmak olmazdı. Bana yaptıkları teklifi kabul ediyorum.Bugünün güzelliğinde ve özelinde 23 Nisan’da sevinci ve mutluluğu birarada yaşıyorum. Bir yandan oyun oynarken, Bir yandan da sohbet ediyorum. Bana dönüp soruyorlar? Ağabey sen bu mahallede yaşarken oyun oynarmıydın? Bir an gözlerim doluyor ve duygulanıyorum.Bugün bana bu genç nesil çocukluğumu veriyordu. Evet diyorum. Benimde mahalle arkadaşlarım vardı. Çok top oynar, her hafta sonu maç yapardık. Eski anılar canlanıyor gözümün önünde.Çocuklara dönüyorum ve başlıyorum sıralamaya: Bu arkadaşım bu evde bir diğeri burada .Tek tek arkadaşlarımı sıralıyorum.Maç güzel gidiyor neşeli ve gülerek …Maçta bir tane gol atıyorum ve maç bizim takımın oluyor.
Genç nesil çocuklar onlarla yaptığım sohbetin tadına doymuyor olacak ki;Ağabey biraz daha maç uzatmaya gitsin diyorlar. Tadında bırakmak gerek diye düşünerek, Elveda deyip vedalaşıyorum. Ağabey yine bekliyoruz diyorlar .Arkamı dönüp bir el sallayıp olur diyorum…Yolda giderken; bir dükkanın önünde oturan üç kişiye rastlıyorum.İkisi olgun,Biri yedinci sınıf öğrencisi. Öğrenci olan genç birey içten gelen bir sesle her telden her dilden yüreği yanık ve güzel sesiyle adeta yoldan geçen insanlara konser verircesine şarkılar söylüyor. Karşısına geçip dinliyorum. Dinlerken de içimden ne güzel cevherler yetişiyor diye geçiriyorum.ona bakıp soruyorum?Yaşamdaki hayalin ne? Cevabı o kadar muhteşem ki;Savcı olup,Adaleti temsil edeceğim diyor. Bugün çok duyguluyum bu duygu arasında kendisini alkışlıyorum,Sonra da yüreğine sağlık deyip ayrılıyorum.23 Nisan Ulusal Egemenlik Çocuk Bayramında çocuklar beni hem sevindiriyor,hem de duygulandırıyor…Yola devam ederken bugünün güzelliğinde saklı kalan bir şey vardı içimde diye düşündüm.”ÇOCUK OLMAK”.
Kısa yolculuğum Güzel Sanatlar Fakültesini ziyaretimle son buluyor. Oradaki resim sergisini geziyorum. Her bir resimde ayrı bir güzellik yatıyor.Her resim çizilirken bizlere bişeyler anlatıyor.Umutlu olmayı,Hayal etmeyi ve Sevgiyi,Yaşamı anlatıyor. Anlamak için sadece güzel bakmak ve düşünmek yeter…
Geçmişin yansıyan yüzü.Eski tarihi evler ve mahalle araları beni daha güzel bakmaya daha da mutlu etmeye yetti. Aslında değişen zamanın insanları yani bizleriz. Bahane aramaya gerek yok... Dünya aynı dönerken Güneş aynı yerden doğup batarken neden böyle oldu? Neden herşey eskisi gibi değil? diye sormayın düşünün!... Aslında bakarsanız her şey aynı değişen insanlar…Hayat aynı devam ediyor. Geçmişte kaldı o günler dediğiniz bugün aynı. Yeter ki;Biz özümüze dönelim.
HER ÇOCUK BİR GELECEK,GELECEĞİ GÜZEL İNŞA EDELİM…
23 NİSAN ULUSAL EGEMENLİK VE ÇOCUK BAYRAMI KUTLU OLSUN…
Tepkiniz nedir?
