Gidenler ve Geride Kalanlar

Hayat, bir yol ayrımıdır bazen; kimi yollar birleşir, kimi yollar sonsuza dek ayrılır. 

Gidenler, ardında bıraktıklarıyla mı anılır, yoksa geride kalanların kurtuluşu mu olur? Bu soru, kalbin en kuytu köşelerinde yankılanır. 

Gidenler, kaybettiklerimiz midir, yoksa bir anlık acıyla kurtulduklarımız mı? Her ayrılık, bir ders; her veda, bir aynadır ki, kendimizi ve gerçeği onda görürüz.

Giden, bir zamanlar yüreğimizin en sıcak köşesinde oturan, özlemle andığımız bir gölge olabilir. Ancak her geri dönüş, sanıldığı gibi bir kavuşma değildir; aksine, bir başka kayıptır. 

Çünkü dönen, özlediğimiz o eski sevgili, o tanıdık ruh değildir. Dönen, pişmanlığın ağırlığıyla geri adım atan, kendi yolunda yitip gitmiş bir gölgedir. 

Ve unutulmamalı, pişmanlık bir bahar dalı gibi narindir; çabuk solar, çabuk geçer. Pişmanlık, kalbin değil, aklın bir anlık fısıldamasıdır

Kim bilir, giden, o upuzun yolda neler yaşadı, hangi kalplerle karşılaştı, hangi hikayelere dokundu? Bunu bilemezsin; yalnızca tahmin edersin, kalbinle tartarsın. 

Ama şu kesindir: Giden, bir zamanlar seninle aynı gökyüzüne bakan, aynı hayalleri paylaşan biri olsa da, artık o değildir. Geri dönen, özlediğin değil, bırakıp gidenin gölgesidir. 

Ve o gölgeyi geri almak, kalbinin kapılarını bir yabancıya açmak gibidir.

Sosyal medya çağında, gidenlerin izi daha da belirgin, daha da acı verici olabilir. Bir fotoğraf, bir hikaye, bir anlık paylaşım; hepsi, gidenin yeni yollarını, yeni gülüşlerini gözler önüne serer. 

O anlarda, kalbin bir an özlemle çarpar; ama bekleme. Gidenin ardından bakarken, kendi yolunu unutma. Sosyal medyanın sahte ışıkları, özlemi büyütür, ama gerçeği değiştirmez. Giden, kendi seçimlerini yaptı; sen de kendi hayatını seçmelisin.

Yaşamak, beklemek değildir. Hayat, gidenlerin gölgesinde solmaz; aksine, kendi renklerinle yeniden canlanır. Giden, belki bir ders bıraktı, belki bir yara; ama o yara, seni yeniden inşa eden bir izdir. 

Pişmanlıkla geri dönenleri kucaklamak, yalnızca o yarayı derinleştirir. Çünkü gerçek sevgi, bırakıp gidenin değil, yanında kalanın hediyesidir. Gerçek mutluluk, bir başkasının pişmanlığında değil, kendi yolunda attığın cesur adımlarda saklıdır.

Bu yüzden, bırak giden gitsin. Onun gölgesine tutunmak yerine, kendi güneşini bul. Çünkü hayat, bekleyenler için değil, yaşayanlar için çiçek açar. 

Gidenler, kaybettiklerin değil, belki de özgür bıraktıklarındır. Ve sen, geride kalan değil, kendi hikayesini yazan bir kahramansın.

Korhan KÜLÇE