Hayallerimde Prangalar

Günlerimizin çoğu bir nehire benziyor akıp giden, öylesine düzen içerisinde ki farklılığa gelemiyoruz. Farklı bir duygu bile bizi tepe taklak ediyor peki neden böyle , neden her duygumuzu özgürce yaşamıyoruz yada neden bu kadar robotlaştık.. Hayallerimiz de bile bir düzen var bir engel hayallerimizi bile düşünerek kuruyoruz. Olmadı diye mi bu prangalar olmayacak zaten diye mi bu robotlaşma durumu. Şarkılar da arıyoruz artık hayalleri filmlerde yaşıyoruz olmayacak şeyleri... Olmadığından değil de oldurmak için çabalamadığımız dan yada düştüğümüz ilk tümsek de kalkmaya korktuğumuzdan... belki de hayat denilen şey buydu olmayacak hayaller de yaşamak, olan dünyada ölmek...????