Hurdacı Geldi Hurdacı
“Hurdacı Geldi Hurdacı” Sabah kulaklarımı tırmalayan o ses ,Tanrım megafon dan geliyor boğuk, anlaşılması güç tüm mahalleyi esir almış kabus gibi uykumda, içimden lütfen sus dediğim başımı yastığın altına gömdüğüm bu acılı ses... -Hurdacı geldi hurdacı diye bağırıyor delice, her evde bir hurda var anlaşılan benim gibi eve ve uykuya hapsedilmiş hayaller, sevgisini gömmüşler , yalnız kalmışlar ,özlemi olan kendini kaybetmiş birileri var, bu mahallede demek. Yastığı attım başımdan usulca yattığım yerden kalkıp perdeyi araladım. Yağmur usul, Usul yağıyordu; Dışarıda bir hurda arabası, şoför koltuğunda orta yaşlarda sakallı bir adam yanında ki koltukta bir kadın oturuyordu eşi diye içimden geçirdim, birlikte işe çıkmışlar bu havada kara bulutlar göz yaşlarını yağdırıyor sakin, hıçkırarak ağlasa ekmek parası kazanmak için bu havada sokakta çalışan insanlara zarar vereceğinden korkuyordu gibi, gözüme on dört yaşlarında bir çocuk takıldı,omuzları üzerinde elleriyle tuttuğu kağıt arabasını ardından zorlanarak çekiyordu, iki köpekte yanında ona eşlik ediyordu. -Hurdacı geldi hurdacı, bağırması dağıttı ilgimi inip sorsam yalnızlıkları, Hayal kırıklıklarını, kayıp yılları da alırmısın? Balkona çıkan sevim teyze seslendi -Hey hurdacı burada eskiler var bir bak belki işine yarar, parada istemez alıp götür bu antika anılarından kurtar beni, arabanın camından başını uzatan kadın. - Bakalım hanım teyze, diye açıp indi arabadan, kocasıda peşinden sonra nedense vaz geçip tekrar geri döndü arabaya binip beklemeye başladı. Ben pencerede meraklı izliyorum. Neydi bu atmak istediği kurtulmak istediği, eskiler yada kendi deyimiyle antikalar. Sevim teyze yine çıktı balkona arabadaki adama seslendi o daha sözüne başlamadan arkasından kadın bağırmaya başladı. -Lan Hasan ne bok yemeye beklersin orada gelde yardım et babanın eşeğimi sandın beni, bir kamyon eşya var la burada. Adam oflaya puflaya indi -Geldim beya ne böğürürsün boğazına borazan kaçmış gibi... Söylene, söylene içeri koştu.Nereden bakarsan on dakikadan fazla kaldılar korktum bir an gidip bakmayı bile düşündüm tam hareket ettim gideceğim, adam kapıdan görününce vaz geçtim, sırtında bir çuval ağzına kadar dolu çerçeveli fotoğraflar görünüyordu çuval ağzından, kadın arkasından bir gramofon eline bir şeffaf poşet asmış içinde plaklar ah dedim. Sevim teyze ne yaptın sen, yazık oldu dedim içimden; Adam sırtındaki çuvalı arabanın arkasındaki kasaya bırakıp tekrar içeri girdi, yine bir çuval sırtında göründü, bakır tabaklar ibrikler tencereler çuvala zor sığmış öyle ki bir tanesi sığamayıp yere düştü çınlattı sesi ortalığı. Gerçekten de o gün sevim teyze bütün anılarını, yılların birikimini hurdacıya vermişti hurdacı ve karısı çok mutlu görünüyorlardı. Sevim teyze de bir okadar üzgündü adam elini cebine attı, Sevim teyze bırak bırak istemem yüküm hafifledi artık onlara bakıp üzülmeyeceğim git hadi hayrını gör. Hurdacı ve karısı hem şaşkın hem de hiç para vermeden aldıkları bu kıymetli antikaları bu yağmurda başka mahallede gezmeyecekler birde erkenden eve çocuklarına gideceklerdi hallerinden memnundu, bu eski kıymetli anılar İki insanı mutlu etmişti, onlar için karlı ve kısa bir gün rast gelmişti. Sevim teyze’ye minnettar oldular, helallik isteyip arabalarına binip gittiler. Sevim teyze son bir kez daha anılarına baktı, üzgün ve gözü yaşlı yağmurun altında gözden kayboluncaya kadar izledi hurdacıyı, kala kaldı olduğu yerde... Hemen pencereyi açıp öylece kalan Sevim teyzeye seslendim. – Günaydın; Birlikte kahvaltı yapalım mı? İrkildi daldığı yerden sesim onu gittiği yerden getirmişti, bir yandan bana bakıp gülümsüyor, bir yandan eliyle yaşlarını siliyordu -Olur tabiki bende yemedim. Aslında hiç kahvaltı edesim yoktu niyet hüznünü biraz dağıtmaktı. -Hadi ıslanma içeri gir, çayı hazırla fırından sıcak ekmek alıp geliyorum, başka bir şey lazım mı? Hayır der gibi hüzünle kafasını salladı ve içeri girdi. Pencereyi kapattım, fırına giderken ilk uyanışım ve hurdacıya sormak istediklerimi düşündüm, hurdacı gerçekten de eski güzel antika anıları alıp gitmişti. Meğer insan gerçekten anılarını, acılarını satabiliyormuş.
Tepkiniz nedir?
HAtice Işık
Acemi bir şair ...
Şiir, Kurgu ve Öykü Deneme yazarı.
