HÜZÜN DEVRİMİ
Hayatın tozu ve pasından şiirle arınan yüreklere...
Hüzün devrimine teslim yüreğim
Yorgun hislerim iltica etti göğüs kafesinden
Sürgün edildi direnen son gülüşüm
Sınırları zorlayan öfkemle baş başayım şimdi.
İntihara meyilli o cümle, az evvel boşluğa bıraktı kendini
Geçmişin rüzgârında süzülüp bugünün sert zeminine çakıldı
Görmezden gelmek, yangını üfleyerek söndürmekle hemhalken
Konuşmak, dilimin matemine saygısızlık şimdi.
Tepkiniz nedir?