İstanbul…

Ekerim aldığım nefesle yollarına ağaçlar,

Seni hatırlamak bir gün batımına bakar.

Geçer kubbenden martılar, kırlangıçlar,

Göğü başka,güzü başka İstanbul.

Yazıldı uğruna nice destanlar bin ahla,

Nice soylu gelip,züğürt göçtü şu vapurla,

Sen ise salınansın Ayasofya’da nâzenin,

Sen yanan kandili Çamlıca tepesinin.

Kimine hayal oldun,kimine kahr,

Kimi yattı taşında,boşken onca kasr,

Sen ki Fatihisin Sultanların cenk Memedi

Biz unuttuk, ilk kılıcı kınından kim çekmişti...