Karşı Kaldırımlardan Yan Yana Seninle

Mor tozlar serpili bir cadde

Yanana yürürüz biz

Aramızdan araçlar yayalar geçse ne

Karşı kaldırımdan kol kola seninle

yürürüz sakince ve bol heyecanla

İşinden bıkıp eve kaçışıyor herkes

Son pazarlıklar ediliyor

Eli boş cebi boş gidiliyor yollar

Bu telaşta görmez kimse

Ey alemin güneşi

ayçiçeğine bir bak

Yolumuzda faytonlara kibar insanlara

Eski romatizmalara rastlanmaz

Yan yana yürürüz biz

Karşı kaldırımlardan

Küfürlerle irkilir uyanırız

Hülyalarımdan seninle

Sana bakmayı unutabilirim

Eli kirli yüzü kirli insanların arasında

Yol kenarlarında çiçekler açabilir

Bugün istemsizce şeytan ibadet edebilir

Allah affedebilir ademi beşeri

Bugün

sen gülersen kalabalıkların arasından

Yanya’na yürüdüğümüz Caddeler

iç çeker ah eder

ben seni seyrederim

Herkes yok olur

seni görmemi engelleyen

Yürüdüğümüz caddede

Bahar son kıyaklarını yapar

Bir rüzgarla saçını savuşturur

Ben yüzünden hasret gideririm

Hiç görmemiş kadar ilgili

Göz yumacak kadar bilgili

Ben sana mecbur kalırım

Yol ayrımında demlenir gözlerim

Senin girdiğin ara sokağın tam karşısına

iki damla yaş armağan ederim

Ben sana mecbur kalırım da

Adını unuturum soramam

Küçüldükçe küçülüyor bedenin

Gittikçe içime işliyorsun ...

Ellerimiz birbirine hiç mi değmeyecek