HİÇLİĞİN GETİRDİĞİ ERMİŞLİK VE YOKOLUŞ

Felsefe yapayım derken çok derine dalan ve objektiflik ve öz eleştiriden uzaklaşıp içindeki negatifin sesini duyan bir kadının cümleleri.

Mart 23, 2022 - 16:46
Mart 23, 2022 - 22:39
 0
HİÇLİĞİN GETİRDİĞİ ERMİŞLİK VE YOKOLUŞ
yansıma , gördüğün kadar ve gördüğün gibi varsın

HİÇLİĞİN GETİRDİĞİ ERMİŞLİK VE YOKOLUŞ

Ne zayıflığımı kabul edebiliyorum ne de güçlü olmayı başarabiliyorum. Ruhum çok yorgun..... Kalbimde, ellerim hatta tüm bedenim gibi titriyor.... Kış ayazında çıplak ayaklarıyla asfaltı dövercesine yürürken, daha "isyan" nedir bilmeden feleğin çarkına çomak sokarcasına çabuk büyümek zorunda kalan bir küçük gibi; her bir adımında yol katettim zannederken bir milim bile ilerleyemediğini gören ve ölüme giden yoldaki, bütün umutlarını kaybeden. Çaresizliği kabullendiği için kendine küfreden lösemi hastası küçük bir çocuk gibi; hâlâ çocuk- bir şey yaparken yanında bir yetişkin desteğine ve sevgisine deli gibi muhtaç olacak kadar, biraz yetişkin- hiç hali yokken yetişkinlerin çocukluklarına değinecek- olmayan gücünü onlara verip kendinden geçip birazcıkta onları anlayacak kadar ve bütünüyle korkmuş- hasta yatağında ölümü bekleyen, her bir hücresi çürüyüp giderken değiştiremeyeceğini bildiği gerçek ile hep yaptığı gibi sahte bir maske takan- kendini güçlü ve gamsız "mış" gibi gösterirken ruhunu kızgın falakalara yatıran, olduğu gerçekten kaçmaya çalışırken hem taktığı maskenin altında yanan hemde bunun bilincine sahip olduğu için çıkmaz sokakların duvarlarından dövülmüş kamçılarla kendine vuran bir kadınım. Ben ruhu arafta kalmış bir hiçliğin üç boyutlu varoluşuyum... Işığa koşarken karanlığın elinden tutan ve kendi bok çukurunda tekrar, tekrar ve tekrar boğulan.... Bu ilk vasiyetimdir; mezarıma çiçek dikilmesin, etrafı taşlarla bezenmesin aynı kimsesiz birisi yatıyormuş gibi toprağın altında kimsesiz kalsın mezarım; benim nefes alırken bir hiç, değersiz ve kimsesiz hissettiğim gibi...

Tepkiniz nedir?

like

dislike

love

funny

angry

sad

wow