KÖTÜ ŞİİR SENFONİSİ

Bir masada iki insan

Sözler dökülüyor masaya

Kelimeleri topluyorlar masadan uzaklaşmadan.

Beyaz bir rüya hayal ettim,

Hayalim ile avundum

Ben bu akşamüstü, hayallerimde kayboldum.

İlgiye küstüm, çağ ile savaştım

Kötü kelimeleri birleştirip,

şiirler yazdım

Yok olmak istedim, hiçliğe gömüldüm

Var olmak istedim, çoğunluğa taptım.

Kötülüklerde boğuldum, iyiliği aradım

Bu akşamüstü ben, yalnızca bu şiirde vardım.

Kalemin gücüne inandım, çağ dışı kaldım

Çünkü çağ ekranlardan, maskelerden ibaretti.

Sefilliğe taptım, özgürlüğü aradım

Ararken yoruldum, saç tellerimi kopardım mesela

Çizik attım hayata

Dilinin altında taşıdığın neşter gibiydi yaşamak

Herkesler taşıyamazdı yaşamın keskinliğini

Dünya maviydi, griliğe boğuldu

Hayat gökkuşağıydı, soldu

Yaşam keskindi, ellerimize kıymığı battı

Bu akşamüstü bu şiir ile kirlendi.