MUSTAFA KEMAL'İ SEVMEK
Anlatmak kifayetsiz, öğretilerini yaşamak gerek.
Geçmiş zamanlar, yorgun toprak, sömürge vatan,sessiz çığlıklar.Çarıklı yada çıplak çocuklar, yiğit analar va adamlar "Umutsuzluk yok, durmak yok" diyen koca yürekli Mustafa Kemal. Nasıl bir inanca ve yüreğe sahipsin, nasıl bir ufukdur ki gözlerin attığın her adımda doğru çıktı öngörülerin.
Seni anlamak , yaptıklarını durmadan anlatmak değil, özüne inebilmek, yaşantına , düşüncene yansıtabilmek. Her gelen kuşağı bu bilinçle yetiştirebilmek.
Düşündüğümde beni en çok üzen nedir? Biliyor musun? Cepheden cepheye koşan, sürekli zorluklarla geçen ömründe , seni anlamak istemeyen kişilere üzülüyorum. Tamam! Sevmesinler, ondada değilim. Ne olur biraz saygılı olsa herkes sana ve seni sevene.
Bu vatan evladı yürüdüğü toprağın azametini, fikirlerinin ne anlama geldiğini, neyi ne sebeple yaptığını anladığı gün hissedecek seni. Ve o zaman anlam bulacak, çektiğin onca sıkıntılı ömrün izleri.
Tepkiniz nedir?