Ölü Adama Mektup 3

827. kesik oldu; evet, saydım. Senden sonra kesilen her yarayı saydım. Şimdi burada olup; önce beni yine nasıl kesmeyi başardım diye azarlamalı, sonra da o yarayı kapatmaya çalışmalıydın. Hep böyle yapardın, iyileşene kadar öpücükler kondururdun. Bazen bu kadar ilgine, psikopatça gelecek ama çok dikkat etmezdim, bıçakla uğraşırken. Senin o yarayı iyileştireceğini bilirdim. İlgine hayrandım ve bir gün sıkılmandan çok korkuyordum. 

Hem nazımı, hem kahrımı çekerdin. Hatta ne güzel derdin, "'sevdiğinin nazını değil, kahrını çekmektir sevda" demiş Mevlana; senin nazında, kahrında başım gözüm üstüne.' Bir insan bu kadar mükemmel olur mu derdim çoğu zaman. Hatta bazen kendimi rüyada sanardım. Bir gün o rüyadan uyanıcam diye ödüm kopardı. Ama şimdi bir kabusun içinde olmak ve bir an önce uyanmak istiyorum.

Zaman geçiyor.. ama seni unutturmaya yetmiyor, yeteceğini de sanmıyorum. Ve zaman sadece yaralarımı kapatmaya yetiyor, onları iyileştirmeye değil. 

Senin iyileştirmeni bekleyen çok yaram var..

Sen lazımsın; bana, yaralarıma, yarınlarıma..

22'06