Yalnızlık
Yalnızlık
Yalnızlık
Beyaz duvarlarla çevrili, Bir oda ki boş ve yasta. Her köşesinde duygu seli, Ayaz vuruyor, sanki kışta.
Hepsi kederli ve yorgun, Görmüyorlar, solu ve sağı. Ayrı kalmış Seyhun’la Ceyhun, İnmiş aşağı yas bayrağı.
Duvardaki fotoğraflar da, Hüzünlü, sanki ağlıyor. Tüm çizimler ve kitaplar da, ”Yeter, bitsin bu çile!” diyor.
Sessizlik sağır ediciydi, Karanlık ise fazla parlak. En sonunda mutlu oldu, Gözlerini kapayarak.
Ruhuyla dans etti, delice, Olmayan şarkı eşliğinde. Gülümsedi yere düşünce, Kendiyle yaptığı savaşın, Kanla karışmış zaferinde.
Tepkiniz nedir?