YILLARA KÜSMÜŞ AYNALAR
Yaşantımızda aynalar vazgeçilmezimizdir. Her gün baktığımız aynaya bir kaç zaman sonra bir başka bakarız... Sözüm dilimde, Elim kalemimde...
+
YILLARA KÜSMÜŞ AYNALAR
İnsan; ilkin kendini ,Kendi aynasından görür. Sonrasında kendine başkasının aynasından bakarak, ilk doğduğu andan geldiği ana kadar kendini resmeder…
Yıllar geçtikçe düşünüyor insan! Aynalar mı küser insana? İnsan mı küser aynalara?Bu süreç bilinmez bir denklem içerisinde sürüp gider…
İlk doğduğu anı hatırlar insan.O güleç yüzlü, O temiz yürekli ,Her şeyden bihaber…Güzel günlere güzel yıllara ve aynalara bakmaya doyamaz. Zamanla büyüyüp olgunluğa erince! Aynalara küser. Kendine aynada bakmak istemez ya da baktıkça; Düşüncelere dalar gider… Aynaya her baktığında,Saçları simsiyah iken; Aklaşmış.Gözler her tarafa güzel bakarken ,Gözler ferleşmiş.Dimdik ayakta dururken, Vücut yorgun ve bitap düşmüş.Yürek sevgi dolu iken; Virane olmuş.
Aynaya her baktığında bunları görürken!Yine de umut etmek, Hayata ve her zorluğa rağmen dört elle sarılmak ve asıl önemli olan! Hayallerine kavuşmak için durmadan çabalar.
Heyhat!
Herşeye ve herkese rağmen yaşıyoruz hayatı.
Kimi zaman çocukça.
Kimi zaman umutlu ve mutlu olarak yaşar.
Hayallerimiz olmasa, Umutlarımız yeşermez. Umutlarımız olmasa yaşamın bir anlamı olmazdı…
Yıllar sadece yüzümüzü yaşlandırır.
AMA!
Ruhumuz hep genç kalır…
AYNALAR KÜSMEZ İNSANA! İNSAN KÜSER AYNAYA …
Tepkiniz nedir?
