ZAMANIN KOVASINDA BEN
Nereden gelip, nereye gideriz bizi sürükleyen zamanın kovasında!!!
Uzun upuzun bir yolda yürürken,
Akıp giden zamanda,
Biraz geç olmuş, biraz erken ya da,
Engin deryalara dalayım derken,
Artık bir okyanusun
Zaman kovasında
Minicik bir damla oluverdim aniden.
Bu yolculukta ne bir yolcu kaldı geçmişten gelen,
Ne de ben bu yolculuktan zevk alamadım.
Korkup, bastırdım duygularımı,
Yapayalnız her şeyi terk edebilecekken.
Bekledim sabır süzgeciyle,
Hayale daldım belki de.
O an bir yolcu oturdu yanıbaşıma.
Zamanın kuytuluğunda,
Nereden gelir, nereye giderdi?
Sohbete daldık hani yolculuğun diliyle.
Ne o söylediyse ben dinledim;
Ne ben anlattıysam o dinledi.
Her şey kırık dökük, yarım yamalak,
Öylesi bir dalmaydı darmadağın
Ve bir o kadar da ıslak.
Ne paylaşabilirdik ki!
Dur düşün bir kez kendince,
Düşün anlatabileceklerini iyice.
Anlatabileceklerimizden fazlası
Kalır inan içimizde.
Çok acı diyebilsek de sadece,
Geride kalan zamanın dönmeyeceğine,
Vazgeçtim döndüm geriye.
Başka yolculuklara yelken açarken,
Döndüm okyanusun,
Zaman kovasına aniden.
Doldurdum kovayı
Yine yeniden damla damla akarken.
Müzeyyen 2020
(2021 Haziran/ Evren sanat kitabında yayınlanan şiirim)
@eecstatic
Tepkiniz nedir?
