Bir Garip Şair
Şiirlerimde hep içimden bir parça yaşatırım. Çünkü yaşamadığım hiçbir şeyi yazmadım.
Ömür dualar ile geçer ve sessizlik ile biter.
Birisiyim , hayat kitabında yer alan sayısız şairden.
Zaman yemeğidir ruhlarımızı sükunete susatan.
Tarih bize gösterir ki ; keskindir kılıçlarından , o şiir ağlayan kalemlerimiz.
Yarın ki savaşımız içindir bugün ki yazgılarımız.
Gün gelir de başlar harbimiz tanrı kılıklı kullara karşı.
Elimden de bu gelir zaten , yalnız buyum ben.
Bir garip şairim ben.
Şiirlerimde hep içimden bir parça yaşatırım.
Çünkü yaşamadığım hiçbir şeyi yazmadım.
Kalmadığımdan kendimde , saklarım yazdıklarımı kendimden bile.
Bilirim çünkü , dökülen her bir gün tanesinde değişirim.
Zamanla kalmaz eski halimden eserim.
Mahlasım ise kendimde bir şeyi kesin kılan tek nedenim.
Kalemim şiir ağlar zaten , gülüne aşık biriyim ben.
Bir garip şairim ben.
Nihayet kurtulurum esaretimden.
Zincirlerim değilmiş ayaklarım?
Süzülen cılız ışığın getirdiği gölgeler değilmiş hakikatim?
Damarda durmayan , dökülen o damla kanım son sözlerim.
Uzaklardan sesi gelen ölüm treninin yolunu gözlerim.
Kalbimde de duyulan budur zaten , huzura hasret biriyim ben.
Bir garip şairim ben.
Tepkiniz nedir?