Bir İntihar Üstüne Söylenti
Biliyordum, ölmüştüm nereye varsam...
Bazı mektuplar yollandı postanelerde
Oturuldu masaya rakı eşliğinde, şarkımız söylendi
Bir adam bir kadının kapısını çaldı
Ne söylense hep bir göz yaşı vardı
Kendi içinde azıcık ağlamaklı
Bir deste gülüm, fark etmemiş gözün
Acaba hüznümü nasıl saklasam
Arada deliler gibi güldüğüm
Eskide kaldı kapındaki kırmızı gülüm, notum yüzüm
Tüfekle vurulmuş aşkın yarasıda acırdı elbet
Biliyordum, ölmüştüm nereye gitsem
Bir yanım soğuk, bir yanım hep kanlı
Kim karıştı gerçekliğine
Yaşadığım sonsuzluğun
Ve oturuldu masaya, bir takım şeyler söylendi
TDK kural yazdı, mutsuzluk üstüne
Kim karıştırdı gerçekliği
Ömrüm vapurda denizsizlik üstüne geçti
Güldüğüm kısacık bir karanlıktan utandım
Tepkiniz nedir?