Bir İntihar Üstüne Söylenti

Bazı mektuplar yollandı postanelerde

Oturuldu masaya rakı eşliğinde, şarkımız söylendi

Bir adam bir kadının kapısını çaldı

Ne söylense hep bir göz yaşı vardı

Kendi içinde azıcık ağlamaklı

Bir deste gülüm, fark etmemiş gözün

Acaba hüznümü nasıl saklasam

Arada deliler gibi güldüğüm

Eskide kaldı kapındaki kırmızı gülüm, notum yüzüm

Tüfekle vurulmuş aşkın yarasıda acırdı elbet

Biliyordum, ölmüştüm nereye gitsem

Bir yanım soğuk, bir yanım hep kanlı

Kim karıştı gerçekliğine

Yaşadığım sonsuzluğun

Ve oturuldu masaya, bir takım şeyler söylendi

TDK kural yazdı, mutsuzluk üstüne

Kim karıştırdı gerçekliği

Ömrüm vapurda denizsizlik üstüne geçti

Güldüğüm kısacık bir karanlıktan utandım