geride kalan

evet gittin,
hiç de bakmadın ardına üstelik
sevmemiştin de gerçi beni
anlaşamazdık seninle zaten,
hiç de alttan almazdık birbirimizi
güneş, mavi gözlerinden
doğmasa da olurdu zaten
sonbahar esintisi altın saçlarını yalarken beni öpmesen,
hiçbir şey kaybetmem ki !
ya da gözlerim uyandığında bembeyaz,
pürüzsüz cemalin ziyafet
olmasa da olurdu ya
ya da İstanbul silueti ardımda kaybolurken,
omzumda yaslanmış abide sen olmasaydın
kim bilir en iyisi buydu belki de
kayığa da binsem de götürürmüş ya zaten,
boşver...