GÜLÜMSE

"Allah der ki, Kimi benden çok seversen onu senden alırım.” Ali benim sesimi duyunca birden arkasını dönüp bana baktı. Ona bakıp sözlerime devam ettim.

“Ve ekler ki, Onsuz yaşamayan deme, seni onsuzda yaşatırım! Ali beni çok sevme, bana böyle bağlanma olur mu? Önce Allah sevgisi… Ve bensizde yaşarsın sen, yaşamak zorundasın. Ben ölümsüz değilim Ali, bende öleceğim. Ben ne dedim bu yolda ölmekde var, yaşamakta…

Ve mevsim geçer, gölge veren ağaçların dalları kurur, sabır taşar, canından saydığın yar bile bir gün el olur, aklın şaşar. Dostun düşmana dönüşür, düşman kalkar dost olur, öyle bir garip bir dünya. Olmaz dediğin ne varsa hepsi olur… Düşmem, dersin düşersin. Şaşmam, dersin şaşarsın. En garibi de budur ya “Öldüm “der, yinede yaşarsın.

                                                                                                    Büyük konuşma Ali’m bensizde yaşar, bensizde nefes alırsın… “