GÜNEŞİN ÇIĞLIĞI
Güneş selamladı yağmurun en serin sabahlarında
evreni,
Rüyasında gördü bahçelerde bülbülleri ,
Selamladı en masum hatırasını
Durmadı sonra gökyüzünde kayboldu akşamın kızıllığında özlemi.
O his bitmek bilmedi içinde bir yerlerde ,
Kayboldu , kırıldı kalbi denizlerin dibinde .
Bulamadı kendini , bulamadı rüzgarı.
Bittikçe içindeki sevinç rehavete kapıldı.
Aklında durmadı güzellik , hep çirkin duygalardaydı.
Sevemedi içindeki sesi , bilmeden gerçeği.
Dalgalar savurdu çığlıklarını gökyüzünün sesine kinle birlikte
Hep küs kaldı ruhuna güneş ,bilmeden bir gün fırtınanın onu kurtaracağını elinden...
Tepkiniz nedir?
Beğen
0
Beğenmedim
0
Sevdim
0
Eğlenceli
0
Sinirli
0
Üzgün
0
Vay
0
