Hayaller Limanı Bölüm - 3

Eylül 29, 2021 - 01:40
Eylül 27, 2021 - 01:46
 0
Hayaller Limanı Bölüm - 3

Kaç saatdir konuşuyorduk farkında bile değildim. Ama eğleniyordum. Sevmiştim bu olayı. 

Aslan: Biz Yiğitle askeri okulunda tanıştık. 5 yıl oldu neredeyse.

Vaay demek ki askeri okul ha? Baya iyi. 

Siz: vaay mükemmel. Orada neler yapıyor sunuz?

Yiğit: Bak şimdi güzelim, haftanın tüm günlerinde orada kalıyoruz. Yatılı okul gibi düşün. 

Aslan: Aynen öyle. Mesela orada sporlar yapılıyor ve mükemmel arkadaşlıklar,kardeşlikler oluyor. Yiğit de benim oradan kardeşim. 

Love: Peki ilk nasıl oldu? Yani Yiğit mi yanınıza geldi? 

Yiğit: yok, Aslan geldi ilk

Aslan: Biz arkadaşlarla orada bahçeye çıktığımızda baktım ki bu orada oturuyor ben de gittim yanına, yanımıza davet ettim öyle geldi. İyi ki de çağırmışım. Yiğit gibi bir kardeşim oldu. 

Siz: tanışma olayınızı çok sevdim. Birde askeri okuldasınız filan baya hoşuma gitti. İkiniz de bence isminizin hakkından geliyorsunuz.

Telefonu kenara koyup mutfaka geçtim. O kadar saatdir telefon elimdeydi. Gözlerim ağrımıştı resmen, ama buna değmişti. Yiğit ve Aslan benden 1 yaş büyüktüler. Aylayla yaşıtlardı...

Kapı çaldığında annem kapıyı açmam için seslenmişti. Kapıyı açtığımda Aslan kapıdaydı. Bir dakika ne alaka? "Aslan? Ne işin var burada?" Panik halindeydi. Ama gözlerinde bir o kadarda soğukkanlılık vardı. "Ayla." Başına birşey gelmişti kesin. Ayakkabımı giyinip hemen evden çıktım. Üzerimi tam tamına 10 dakika önce değiştirmiştim. Aylayı arayıp dışarı çıkalım söyleyecektim. "Ne oldu Aylaya?" Acaba birşeye mi çok heyecanlanmıştı? Ayla birşeye çok heyecan yaparsa bayılıyordu. Bir taraftan koşuyordum bir taraftan soru soruyordum, ama Aslan cevap vermiyordu. Bir anda sadece "bayıldı" dedi. 

Aylanı fark ettiğimde duraksadım. Ayla iyiydi. Bayılmamıştı. Yanına gittiğimde "Kuzum iyi misin? Aklım çıktı ya.." söyledim. Aslan Aylanın yanına geçip elini omzuna doladı. Sırıtarak bana bakıyordu ikiside.  "Ne oluyor?" Diye sorduğumda omzuma birisi dokunmuştu. Arkamı döndüğümde Yiğit'in geldiğini gördüm. "Ben geldim." Yiğit mutlu gözlerle bana bakıyordu. Gelmesine çok sevinmiştim ama beni kandırmışlardı. Çok sinirlenmiştim, sağlık konusunda şaka kaldıramıyordum ben ve bunu Ayla biliyordu. "Ya kusura bakma Açelya, Yiğit'in geldiğini haber edelim dedik. Onu da böyle şakayla yapalım dedik." Daha fazla sinirlenmiştim ama Yiğit'in burada olması sinirimi bastırıyordu. "Şaka misiniz ya siz? Ayla benim bu konularda ne kadar hassas olduğumu ve sağlıkla ilgili şaka kaldırmadığımı bildiğin halde mi yaptınız bu şakayı? Gidiyorum ya ben." Arkamı dönüp gittiğimde hepsi duraksamıştı. Yiğit koşarak yanıma gelip kolumdan çekti beni. Bir anda öyle kendisine doğru çektiği için çarpmıştık. "Sevinmedin mi geldiğime? Ben, sen mutlu olursun diye düşünmüştüm." Durmuştum ben de. Derin bir nefes verip "Bak Yiğitcim senin gelmene gerçekten sevindim. Sadece sinirlendim. Ben o konularda şaka kaldıramıyorum. Hele birde konu Aylanın sağlığıysa." Yiğit elleriyle kolumu tuttuğunda "tamam, geçti, sakin ol. Herkes iyi." Nedense o an sarılasım gelmişti. Ama hayır. Geri döndüğümüzde Yiğit bir anda "Sana sarıla bilir miyim bir kez?" dedi. Sanki az önce kafamdan neler geçtiğini anlamıştı da bunu söylemişti. Yiğit bana sarıldığında kokusunun çok güzel olduğunu farkına vardım. Geri çekildiğimde yürümeye devam ettik. "Saçların çok güzel, sen çok güzelsin." Kızarmıştım. Onların yanına vardığımızda Aslan yüzüme mahçup olmuş gibi bakıyordu. "Açelya kusura bakma, ben ısrar ettim. Gerçekten de bu kadar hassas olduğunu bilmiyordum." Sinirim dinmişti. Yiğite sarılınca dinmiştir kesin. Kesin iç ses kesin. "Boş ver. Oldu bitti. Ee nasılsınız?" Ayla yanıma atlayıp "iyiyiz sen?" Yüzüne baktığımda çok masumca bakıyordu. Aylanın bu olayını çok seviyordum. O kadar çok masum, temiz bakıyordu ki... "Ben de iyiyim kuzum." Oturduğumuzda söhbet etmeye başlamıştık.

Yiğit ve Aslan okullarında yaşadıkları komik olayları anlatıyorlardı. Hiç sıkılmadan dinliyorduk biz de. Hava karardığında ayağa kalkmıştık hepimiz. "Gönül isterdi ki gece de burada böyle saatlerce oturup söhbet edelim. Ama maalesef ki eve gitmemiz lazım." Ayla lafını bitirdiğinde Aslan iki elini bir birine vurup "E hadi o zaman prensesleri evine kadar eşlik edelim, izin veriyorsanız tabii. Daha sonrasında bizde eve geçelim." Yiğit burada mı kalıyordu ki? "Olur, olur da Yiğit sen burada mı kalıyorsun ki?" Yiğit başını evet anlamında sallamıştı. "Bizimkiler 2 günlüyüne köye gittiler. Ben de sıkılmayayım diye buraya geldim. Hem Aslanla eyleniyorum. Hem de seni görüyorum ve bunu beni mutlu ediyor" dedi. "Teşekkür ederim" dedim ben de. Önce benim evim geldiği için ilk ben gidiyordum eve. "O zaman yarın görüşürüz. Güle-güle." Kapıyı açıp eve geçtim.

???????? 

Tepkiniz nedir?

like

dislike

love

funny

angry

sad

wow

Nezrin Wattpad hesabım:nezo29 Instagram hesabım: _gecenin_sessizligi_1 İki kitap yazarıyım) Gecenin sessizliği ve Hayaller limanı isimli kitaplarının yazarıyım