Kimsesizlerin kimsesizi
Kimsesizlik isimli şiirim..
KİMSESİZLİK
İçimde bir boşluk
Yarım kalmış bir emek
Kimin acısı bu?
Hayır benim acım değil bu
Olamaz.
Duvarlar üstüme üstüme geliyor sanki
Kitap okurken sanki boğuluyorum.
Çıkmak istiyorum bu durumdan
Ama olmuyor, yapamıyorum
Kimsesizlik içime işlemiş
Olamaz.
İçim sıkılıyor, bunalıyorum
Yemek yesem boğazımda kalıyor
Çekilsem inzivaya
Unutsam herşeyi diyorum
Ama diyorum, yapamıyorum
Olamaz diyorum
Olamaz
Görülecek şey değil
Çekilecek durum değil
Olacak şey değil
Daldığım rüyadan uyansam diyorum
Bir türlü uyanamıyorum
Kimsesizlik ne ki bende olsun
Olamaz olamaz
Olamaz
Tepkiniz nedir?