KURŞUNİ
Şiir molası...
Göğün kurşuni mevsiminde
Birbirine kurulu tuzaktı gözlerimiz
Zaman ayarlı yok edici bir afetti,
Çıplak ayak koştuğumuz felaketimiz.
Şaşaalı bir eceldi avuçlarımıza bırakılan
Arzular, acımasız birer katildir çoğu zaman...
Yıllanmış sevinçler meskeninde
Ölümü uyuturken dizlerimiz
Soluksuz bıraktık tek heceyi
Sırrı yitik aynamıza yansıdı suretimiz
Başlarımız öne eğikti
Silik varlığımız koptu sayfalardan
Yabancılaşmak, en tesirli zehirdir her zaman...
Tepkiniz nedir?