Menekşe Kokusunda Saklı (Tanıtım)
Bir yaşamın içinden mutlaka biri geçer iz bırakan ve iz bıraktıran.

İnsan yaşanmışlıklarını yazabilir mi? Yoksa anlatmak daha mı kolaydır? Yoksa çaresizlik miydi? İnsanı yazmaya, anlatmaya iten şey. Her ne sebeple olursa olsun insan ihtiyaç duyuyor içindekileri aktarmaya, yalnızlığa bu kadar muhtaç olup yine yanında birini isteyen bu insanoğlunu anlamıyorum çoğu zaman. Aslında çocukken herşey çok basit ve kolaydı. Evet, öyleydi çocukken herşey iyi ve kötü diye ayrılırken büyüdükçe, iyi ve kötü ; menfaat, ihanet, yalan.. gibi küçük ama etkili maddelere ayrılıyor. Büyüdükçe daha çok anlayıp daha az sorun yaşayacağımı sanırdım ama büyüdükçe ve anladıkça herşey aynı oranla büyüyordu. Ve çocukluğumun en güzel yanı özel güçlere inancım. Hâlâ içimde umut yok değil hani, özel güçler var olabilir mi? Elimde tuttuğum deftere bakarken çocukken hep akıl okuma gücünü elde etmeyi istediğimi hatırladım. Sahi, insanların düşüncelerini öğrenmek onların akıllarına girmek hep istediğim ve hala istediğim birşey. Ki insanların düşüncesine önem vermem de buna etken sanırım. Ve ben 13 yaşlarında bıraktığım bu hayalimi elimde tutuyor gibiyim, bir defter, bir insan ve bir hayat sayesinde ben geçmişe ve o insanın düşüncelerine gidebilecektim. Burdan çocukluğuma sesleniyorum, "Senin hayallerin hiçbir zaman hayal olarak kalmayacak küçük"...☘️
Tepkiniz nedir?






